Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015


Κένταυροι

Στα σώματα
ξέσπασε η μανία του
και παραμόρφωσε τα μέλη
ρυτίδες υλακές διακρίνουν
το ανόσιο από το ιερό
το νοσηρό απ’το ωραίο
στο δάκρυ μόνο
αόρατες…

Με δική μου ευθύνη
με αρνήθηκε η Τάξη

Στα σώματα...

μισοί σοφοί
μισοί αγύρτες
μάχες και οπλές
όπλων ιαχές
α-λόγου ανθρώπου
πύρινο αίμα

Με δική μου ευθύνη
ποντίστηκα σε ωκεανούς
λιπαρής μισανθρωπίας

Στα σώματα...

στα πρόσωπα
εκεί εκδικήθηκε
έραψε τα στόματα
πριν καν μιλήσουν
σφάλισε τα μάτια
πριν προλάβουν να δουν
όπλισε ενόχους τα δάκρυα
και δολοφόνησε

ούτε γέροντας λερός
ούτε νεανίας ευνούχος
με δική μου ευθύνη
ούτε πόρνος
ούτε αγνός

Κένταυροι

Τρομαγμένοι, βλάσφημοι
νύχτια πληγωμένοι
κι εωθινά ξανά γεροί
από αθανασίας περίσσεια
μολυσμένοι
ελεύθεροι , επηρμένοι
σοφία μεθυσμένοι
και τρελοί…


Νοε2015

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2015


Άτλαντας

Σε φθινόπωρο τόπο
θ’ αποθέσω τους νεκρούς μου
ένας προς έναν
θα φωλιάσουν στο έμψυχο χώμα
και το αίμα τους θα πιει ο πρανής
γενέθλιος ήλιος

οι ανάσες όσων κρεμάστηκαν
απ’τα σύννεφα
θα μπερδευτούν με το ιχώρ του ανέμου
οι ματιές όσων ξοδεύτηκαν στην άνιση πάλη
φυλακισμένα θα έχουν για πάντα
όσα βιώθηκαν την ύστατη ώρα
και στο στερέωμα του Άδη
τα βλέμματα του πόθου
θα μιχτούν
με τις ιαχές των προγόνων

περιμένουν
οι ώρες με δόντια που τρίζουν
περιμένουν
οι λαχτάρες των αγέννητων ανθρώπων
κι εγώ έχω το φορτίο μου ολόκληρο σύμπαν
Άτλαντας
στο σημείο που στέκομαι τώρα

Όρθιος λοιπόν
και στητός ακόμη
πασχίζω
πάνω στο κέντρο του κύκλου
τα χέρια μου
απ’το κορμί
κεραυνούς ν’απλώσω
μυαλό και σώμα ν’αρμονίσω
το μέγα Ύψιλον
αυτό να αιωνίσω…

Νοε2015