Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

χειρόγραφα


κοίταξα κάτι παλιά χειρόγραφά μου…


η ψυχή σκαρφαλωμένη στις προτάσεις

πάνω στις λέξεις

ήλιοι αρματοδρόμοι

φεγγάρια αλήτικα

τα ο

τα α

τα ω

ακόμη ζωντανά

σύμπαντα που γεννήθηκαν ένα μελαγχολικό πρωινό

να υμνήσουν την απουσία σου

κι έσβησαν ρουφηγμένα από μαύρες τρύπες

πεθαμένων άστρων

που έζησαν μια ολόφωτη δόξα

κι άφησαν γενναιόδωρη πίσω τους

μια διάπυρη τροχιά

στην Λευκή Νύχτα του σπαραγμού τους…


αίμα στάζουν τούτα τα χειρόγραφα

και αλήθεια όμως

η καρδιά αγωνιούσε να κερδίσει ανάσες

το μυαλό αγωνιζόταν

να κερδίσει διαστάσεις

τα δάχτυλα πάλευαν

να προλάβουν να χύσουν στο ταπεινό χαρτί

τη λάβα του ε ί ν α ι

τα δάκρυα πάσχιζαν

να περιγράψουν όλο το πρόσωπο…


περπατούσες κι εσύ ανάμεσά τους

είχες εκείνο το πλούσιο χαμόγελο

που έπαιρνε από τα μάτια σου

όση αθανασία του έπρεπε

κι αρμονική και ισόρροπη

πάντα

λικνιζόσουν ανάμεσα στις ώρες…

υπέροχη!…


έκλεισα κείνα τα χειρόγραφα

δεν άντεχα άλλο

να είσαι ηνίοχος του ποταμού φωτιάς

που σε διατρέχει

είναι από τη λήθη πιο δύσκολο

από τη μέθη πιο οδυνηρό

πιο σπλαχνική η φυλακή του απείρου

από όλη τούτη τη πυρετική κατάβαση


μονάχα αισθάνθηκα

καθώς κρατούσα τις σελίδες

ξανά

ακόμα μια φορά

τη πυρωμένη ανάσα σου

το δροσερό σου πυρετό

καθώς κυλούσε σαν αγέρι που δραπέτευσε

από την αιωνιότητα

πάνω στον ώμο μου

ρίγησα

γύρισα να δω…

κανείς

και έκρυψα τα φθαρμένα φύλλα

βαθιά

στον εαυτό μου…


Νοε 2009

8 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

O, τι ωραιότερο εχω διαβασει εδω...
Με λιγα λογια να στειλω τον θαυμασμό μου...

Καλησπέρα

Νimertis είπε...

αλήθεια το λες Μαρία; φαίνεται πως δονήθηκαν κάποιες δικές σου εσωτερικές χορδές... όπως και να'χει... ευχαριστώ...

Αφροδίτη Κ. είπε...

αισθάνθηκα
ξανά
ρίγησα
γύρισα να δω…
κανείς

οι λέξεις σου είναι σαν να με πήραν από το χέρι και να με γύρισαν ... εκεί!
στα φθαρμένα φύλλα!
παραδίνομαι και αφήνομαι ...
στον λόγο σου δεν μπορώ ν' αντισταθώ!

Νimertis είπε...

acer_v... τι ωραία που γίνεται η Κυριακή όταν διαβάζω τέτοια λόγια... ευχαριστώ!!

ΝΑΤΑΣΑ είπε...

"έκλεισα κείνα τα χειρόγραφα
δεν άντεχα άλλο
να είσαι ηνίοχος του ποταμού φωτιάς
που σε διατρέχει
........
........
ρίγησα
γύρισα να δω…
κανείς
και έκρυψα τα φθαρμένα φύλλα
βαθιά
στον εαυτό μου…"

Μια περίεργα όμορφη εξάρτηση, ένα βήμα εμπρός, ένα βήμα πίσω...αυτό το ρίγος σαν να το ένιωσα διαβάζοντάς σε Νημερτή. Τόσο ζωντανά έγιναν αυτά τα φθαρμένα φύλλα που άρθρωσαν φωνή και σιγοψιθύρισαν...!
Καλησπέρα!

Νimertis είπε...

Νατάσα καλησπέρα... όσο υπάρχουν βέβαια όλα αυτά μέσα μας, τα χαρτιά και τα φύλλα αποτελούν απλά κάποια σύμβολα, σύμβολα φωτιάς που ακόμη καίνε... ευχαριστώ για την προσοχή σου... να σαι καλά!

goofyMAGOUFH είπε...

Αυθαίρετα και ανάγωγα
-μα την αλήθεια-
τροποποιώ τον τίτλο
από "χειρόγραφα" σε "ιερόγραφα"
γιατί έτσι γράφει
μια αλήτικη ψυχή, Νημερτή!
Έτσι, μιλάει...

Νimertis είπε...

Γκούφη μου καλησπέρα... ωραίο... 'ιερόγραφα'... κρίμα... τώρα είναι αργά πλέον... πήρες το copyright... θα περιμένω να το διαβάσω από σένα!!!