Ενδιαίτημα
Είχε ο θάνατος του ήλιου
δηώσει όλα τα χρώματα
έμεναν στο φτωχό κόσμο
σαν ίχνος προσδοκίας
ή σαν σκιά του ονείρου
πες το όπως θέλεις
ένα ‘σκοτωμένο’ βιολετί
κι ένα ασθενικό λευκό
παρηγοριά στο πλούσιο κόκκινο
που δεν το πρόλαβα…
ανάσαινες αργά
τι σου συνέβαινε;
η Κυριακή ξεθώριαζε
αργούσε ακόμη η Δευτέρα
όταν η σκεπτομορφή σου
έγινε ύλη ζωντανή
και εκτάθηκε οριζόντια
και κάθετα
μπροστά μου
ήθελα τη μυρωδιά σου
να δέσω το πρώτο σου φιλί
στο χείλος μου επάνω
να έχω για κληρονομιά ζωής
κάτι που πέθαινε
αλλά ευώδιαζε ακόμα…
άγγιξες με τα δάχτυλά σου τις φλέβες μου
πως το κατάφερες;
θυμάμαι το απόλυτο
πρώτο σου χαμόγελο
και βορεινά
στο βλέμμα σου
ξεσπούσε ένας πόλεμος
είχα ματώσει να σε ρουφάω
στιγμή στιγμή
και δεν απομυζούσα
παρά το μεθυσμένο μου αύριο
χρεώστης
όχι οφειλέτης
δεν είχα ακόμη συνείδηση
βλέπεις
πόσο άπληστο είναι το τώρα…
έκανες μια κίνηση
έτσι
γυρνώντας το κεφάλι σου
και μια αύρα Έρωτα
με τύλιξε
ένα πέρασμα Γυναίκας
από το ενδιαίτημα του είναι μου…
τόση ομορφιά
πως δεν με αφάνισε;
Μαρ2010
foto: hejha http://1x.com/
13 σχόλια:
Κάθε φορά που διαβάζω ένα ερωτικό ποίημα σου φίλε μου Nimerti νιώθω ερωτικά κύματα να ξεκινούν από την καρδιά σου και να φτάνουν σε μας ξυπνώντας μέσα μας την επιθυμία του έρωτα!
Τόση είναι η δύναμη των στοίχων σου...που κάνουν τον αέρα να δονεί ται γύρω μας ...ξυπνώντας τις αισθήσεις μας!
Μια γλυκιά καληνύχτα!
Όμορφα φίλε μου να περνάς...
Ανοιξες τα σύνορα και άφησες να βαδίσω σε μια οδό της χώρας σου, του συναισθήματός σου... βιώνω το τοπίο της μνήμης σου, νιώθω να μαγεύομαι όχι μονο από το λόγο σου μα "απο το το ενδιαίτημα του είναι σου..." νιώθω πως στις οδούς σου βιώνω ολάκερα κομματια ζωής ... ξέρω πως στις οδούς σου νιώθω!
μια όμορφη Κυριακή να έχεις Νιμερτης φίλε μου ...
Ακριβή μου φίλη Βάσω, σκεφτόμουν τελευταία πως, αν ο έρωτας ίσως να μην μας έχει ανάγκη για να απλωθεί σε μια καρδιά, να διαπεράσει τους πόρους μας, να γίνει σεντόνι στις νύχτες μας... όμως εμείς, έχουμε τόση ανάγκη να περάσουμε σε λέξεις κάτι απ'όλο τούτο τον ωκεανό που διακυβεύεται η ισορροπία μας... σ'ευχαριστώ για την ζεστασιά σου... καλή βδομάδα να έχεις!
-----------------------------------
acer_v, εξαίσια φίλη, οι λέξεις σου πολύ δυνατές... ξέρω πως στις οδούς σου νιώθω, μου γράφεις και με ακινητοποιείς... είναι μεγάλης δυναμικής όλο αυτό... αλήθεια στο λέω... ευχαριστώ!
να έχω για κληρονομιά ζωής
κάτι που πέθαινε
αλλά ευώδιαζε ακόμα…
κρατάω ετούτο γιατί μέσα μου αναιρεί το άπληστο τώρα...και γεμίζει χαμόγελα την προσδοκία του αύριο ...
Μαγευτικός ο λόγος σου ..το συναίσθημα έντονο πλανάται τριγύρω ,αφήνοντας μια ζεστασιά πρωτόγνωρη...
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα να έχεις...
Με καθηλώνεις, Νημερτή!
Τόσο δυνατή η σκεπτομορφή σου!
έτσι ακριβώς φίλη Δέσποινα... η απληστία του σήμερα είναι που, από τη μια νοηματοδοτεί το 'αύριο'-όχι σαν... παρατεταμένο σήμερα αλλά σαν προσδοκία άνθισης- και από την άλλη ακυρώνει κάθε τι που υπονομεύει αυτή ακριβώς την προσδοκία... στο σύμπλεγμα του χρόνου ό,τι επιβιώνει είναι ακριβώς αυτό που η αυταξία του δεν ορίζεται από το χρόνο... ήτοι το απόλυτο, καθαρό βίωμα... να σαι καλά...
---------------------------------
Γκούφη μου καλημέρα... καθηλωμένος κι εγώ σε υποδέχομαι πάντα στο Μαύρο Ρόδο...
Αδερφέ μου,
τόση που είναι η ομορφιά σου!..
ας μ' αφανίσει...
Την αγάπη μου
Πυρφόρα μου... μου έκοψες την ανάσα! Είσαι στη σκέψη μου... συνέχεια...
να ρουφάω τον έρωτα τόσο αχόρταγα που να ματώνω!!!!!
καλημέρα σου
αύρα του έρωτα και μουσικές στιγμές
μου μεταδίδουν οι στίχοι σου
καλή συνέχεια ποιητή
Νέλλυ καλησπέρα... το αίμα του έρωτα... το δυνατότερο και πιο... μεθυστικό ποτό!
---------------------------------
φίλη μου Ελένη... σ'ευχαριστώ για την θέρμη σου... τη καλησπέρα μου...
Ο ερωτας ειναι η κινητήριος δυναμη για τα παντα πανω στη γη!
Ακομα κ για τα ασχημα καποιες φορες...
Ποτε μας κανει ποτε Θεους κ ποτε Δαιμονες!
Την καλησπερα μου...
λόγια που θα μπορούσαν να έχουν ειπωθεί από έναν μύστη... την καλησπέρα μου φίλε nefesch... χαίρομαι για την συνάντησή μας...
Δημοσίευση σχολίου