Τρίτη 18 Μαΐου 2010











Μέσα

Είμαστε μέσα
μέσα στον κορμό του δέντρου
μέσα στο αφιλόξενο πτώμα
του έφηβου θεού
μέσα στο χωματένιο κρεβάτι
του πόνου…

μέσα θα διαβάσουμε τυφλοί
το χθες
και το αύριο
μέσα θα αναλώσουμε γενναία
τους εαυτούς μας
μέσα θα λερώσουμε με περιττώματα αλήθειας
τα όνειρά μας
μέσα θα γεννήσουμε τα παιδιά μας
και πριν ακουστεί το αλύχτισμα
της πιο αθώας απελπισίας τους
θα τα σκοτώσουμε

Βρεθήκαμε εξόριστοι
έξω απ’τον ήλιο
έξω απ’τον χρόνο
ανεπιθύμητοι

εδώ
στο ασφυκτικό απέραντο
εδώ στο στενόχωρο ασύνορο
εδώ θ’ακρωτηριαστούμε
και δεν θα περιμένουμε την αναξιοπρέπεια
απ’τη πρόστυχη φθορά της σάρκας
και δεν θα εκλιπαρούμε έναν βιαστή
να σπλαχνιστεί τα δύσμορφα κορμιά μας
μόνοι θα το κάνουμε
στην ακραία απόλαυση της αποκοπής
εκείνων που περιττά πια
κρέμονται απ’τις ζωές
εκεί
ηδονικά θα αφεθούμε…

είμαστε μέσα
αγάπη μου
ο ένας
στο σώμα του άλλου
ο ένας
στο σήμα του άλλου
ο ένας
στο απεριχώρητο του άλλου

μακάβρια υπέροχοι
αισθαντικοί ακόμη
τα χέρια μας δεμένα απ’τους καρπούς
στα αιώνια δεσμά μας
χαμογελώντας
ανασαίνουμε
ένα προς ένα
τα πιο όμορφα
ζωντανά φιλιά μας…

Μάιος2010



9 σχόλια:

Vaso Mprataki είπε...

...είμαστε μέσα
αγάπη μου
ο ένας
στο σώμα του άλλου
ο ένας
στο σήμα του άλλου
ο ένας
στο απεριχώρητο του άλλου...

Ο έρωτας που έχει μετουσιωθεί σε αγάπη ...ότι πιο όμορφο υπάρχει στην φθαρτή ζωή μας και εσύ ποιητή το περιγράφεις με τρόπο μοναδικό ...
Τυχεροί οι θνητοί που το βίωσαν ,υπήρξαν μύστες (ακόμα και αν δεν το συνειδητοποίησαν ) της ομορφότερης θρησκείας από της αρχής του κόσμου... ερειπωμένοι οι ναοί της ,χορταριασμένες οι εστίες της , μέσα στην μνήμη των ανθρώπων ...παρόλα αυτά... αυτή δεν έπαψε ούτε για μια στιγμή να τραγουδά ,στα όνειρα των ποιητών και των ερωτευμένων αυτού του κόσμου...
Ευχαριστώ που ομόρφυνες το πρωινό μου !

Μια γλυκιά καλημέρα
Με την αγάπη και τα φιλιά μου

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Ακόμη, ακόμη, ακόμη ανασαίνουμε-!-

Γιατί
αναδύθηκε η Αγάπη
αφού γκρεμίσαμε τα σάρκινα σύνορά μας
κι οι περιφέρειες των περιφράξεών μας
απλώθηκαν κι απλώθηκαν έξω απ' το σύμπαν και μόνο κάποιες στάλες αιμάτινες, ίσως, θα θυμίζουν τον πόνο, τον Πόνο μας να κατακτήσουμε το άπιαστο, που άχρονα ανατέλει πάνω απ' τα όρη της δικιάς μας ηδονής..

Νημερτή φίλε μου αγαπημένε
Φιλώ Σε!!!

KOSTAS PAP είπε...

Λένε πως η βάσανος οδηγεί ή και τρέφει τον έρωτα. Πολύ καλό, μου άρεσε πολύ.Καλή μέρα.

ποιώ - ελένη είπε...

υπέροχο ποίημα με μια δυνατή
εσωτερικότητα

σε χαιρετώ

Νimertis είπε...

χαίρομαι αγαπημένη μου φίλη που επικέντρωσες την προσοχή σου στο 'επαφικό' στοιχείο... η ψυχή σου εκεί προσανατολίστηκε... την αγάπη μου και τα φιλιά μου!!!
----------------------------------
Πυρφόρα μου μαχήτρια μοναδική!!! Σ'ευχαριστώ τόσο πολύ που με τιμάς πάντα με τον μεστό σου λόγο... Κι εγώ σε φιλώ γλυκά!!
----------------------------------
Κώστα φίλε μου, ευχαριστώ ιδιαίτερα για την σκέψη σου... βάσανος η ενσάρκωση, βάσανος ο βίος, όμορφες οι λιγοστές στιγμές που επικοινωνήσαμε αληθινά...
-----------------------------------
ΕΛΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ!!! Να είσαι πάντα καλά και εμπνευσμένη!!! Τα φιλιά μου και τον θαυμασμό μου!!!

Ανώνυμος είπε...

τοσο ανθρωπιστης πολυ ομορφη στιχοι
την καλημερα μου.

Ανώνυμος είπε...

τοσο ανθρωπιστης πολυ ομορφη στιχοι
την καλημερα μου.

fotini είπε...

όταν εξόριστοι απο τον ήλιο και τον χρόνο, ακρωτηριασμενοι και αναξιοπρεπεις σε ένα αχανες απεραντο τρομαξουμε στη διαπιστωση ότι λερώσαμε τα ονειρα μας , τότε, κοιταζουμε στα ενδότερα βρίσκοντας τα αιώνια δεσμα, χουζουρευοντας στη γνώριμη αφή τους, σίγουροι πια για την οντότητα μας

Νimertis είπε...

φίλη ΜΩΒ-ΜΩΒ... ευχαριστώ πολύ που άγγιξες τούτες τις λέξεις...
---------------------------------
fotini μου καλημέρα... μέσα στο σώμα-σήμα του αιώνιου έχουμε γεννηθεί, εκεί ανασαίνουμε, εκεί μια μέρα θα παραδώσουμε ό,τι μας δόθηκε... να σαι καλά!!!