Κυριακή 30 Μαΐου 2010




Πιθανώς να ξεγελάστηκα
δεν το αποκλείω

όσο εγώ ειρωνευόμουν τους εμπειριστές
για τη λαγνεία της αφής
κάποιος δραπέτης μυστικός
βυσσοδομούσε εναντίον μου
ετοίμαζε μεθοδικά
επαφές στεγνότητας
πέμπτου τύπου!
Και να σκεφτεί κανείς
πως διαθέτω τις κατάλληλες άμυνες
απέναντι στον βιασμό του ε ί ν α ι μου
από τους λακέδες Ιουστίνους της γενιάς μου!

ανώφελος αποδείχθηκε
κάθε πραγματιστής λογισμός μου
είχε την ρυπαρή συνάφεια με το Γνωστό
που κάνει τον στοχασμό τον ίδιο
να μοιάζει με μακρόχρονη έρευνα πηγής φωτός
σε καλοκαιρινό δωμάτιο…

απροσκύνητος αν μένεις
είπα
σε κάποια διάνοια
σε κάποια Αυθεντία
σε κάποια Αρχή
έχεις παρόλα αυτά απλήρωτο ακόμη
το χρέος των ολολυγμών της ήττας
και το βλέμμα θολό
απ'το απρόσμενο θαύμα…

έχεις τα δυο σου χέρια
ξεκίνησε από κει
έχεις το όνειρο ακόμη
κάποιος φωνάζει μέσα σου
αγνόησέ τον!

Το όνειρο γεννιέται στη σιωπή

Κι εσύ φλυαρείς ακόμη!!

Μαιος2010

6 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"απροσκύνητος αν μένεις
είπα
σε κάποια διάνοια
σε κάποια Αυθεντία
σε κάποια Αρχή
έχεις παρόλα αυτά απλήρωτο ακόμη
το χρέος των ολολυγμών της ήττας
και το βλέμμα θολό
απ'το απρόσμενο θαύμα…

έχεις τα δυο σου χέρια
ξεκίνησε από κει
έχεις το όνειρο ακόμη
κάποιος φωνάζει μέσα σου
αγνόησέ τον!"!!!!!!!!!!!!

Ποιητή μου,
τι να προσθέσω εγώ;
Την αγκαλιά μου μόνο, φίλε μου αγαπημένε!..








Το όνειρο γεννιέται στη σιωπή

Κι εσύ φλυαρείς ακόμη!!"

Νimertis είπε...

σ'αυτή την αγκαλιά της ψυχής σου ποιήτριά μου αφήνομαι! σ'ευχαριστώ!!

ποιώ - ελένη είπε...

έχεις τα δυο σου χέρια
ξεκίνησε από κει
έχεις το όνειρο ακόμη
κάποιος φωνάζει μέσα σου
αγνόησέ τον!


έδωσες το στίγμα μιας πορείας
και μιας απόφασης που αφορά τον καθένα χωριστά, απόφαση ζωής

(σου στέλνω ένα μεγάλο ευχαριστώ
για τις ευχές και τα καλά σου λόγια)

Vaso Mprataki είπε...

Αγαπημένε μου Νιμερτή
δυστυχώς νομίζω ότι τα είπε όλα η Ευαγγελία Πατεράκη ...
Και εμένα ποιητή μου, στους ίδιους στίχους στάθηκε η ματιά αλλά και η καρδιά μου!
Εξάλλου τα πιο όμορφα σχόλια είναι πολλές φορές αυτά που δεν γράφονται εδώ μέσα ...
αλλά μέσα στην ίδια την ψυχή μας ...

Πολύ σωστά το θέτεις «ότι το όνειρο γεννιέται μέσα στην σιωπή »
Καιρός λοιπόν να πάψουμε να φλυαρούμε με τους έξωθεν και να στραφούμε έστω και για λίγο μέσα μας αν θέλουμε βέβαια να μάθουμε ποιοί στα αλήθεια είμαστε ...αλλά και ποιός ο σκοπός για τον οποίο σταλθήκαμε ...

Τις ευχές μου για μια όμορφη εβδομάδα
με την αγάπη και τα φιλιά μου

goofyMAGOUFH είπε...

Τη μια στιγμή θέλω να σου γράψω
πολλά . . . πάρα πολλά
και την αμέσως επόμενη
να σιωπήσω
.
.
.
και αντίστροφα.

Μπερδεύτηκα . . .

Νimertis είπε...

Ελένη καλησπέρα... και πέρα από την διλημματική θεώρηση -που νιώθω ότι σκιάζει ίσως την διαλεκτική αντίστοιχη- υπάρχει και το ξάφνιασμα... το όνειρο, πέρα από ταξίδι είναι και ξάφνιασμα... ευτυχώς... τα σέβη μου...
----------------------------------
Αγαπημένη μου Βάσω, το όνειρο είναι συνήθως το τέλος... ενώ στην ουσία λειτουργεί ως αρχή... 'βλέποντας' το όνειρο ως πραγμάτωση αισθάνομαι ότι αιχμαλωτιζόμαστε στην ιδεολογική θεώρηση και αντιδρούμε στον αιφνιδιασμό όπως αντιδρά εκείνος που ξαφνικά αγγίζεται από τον 'άλλο' που, ως τότε, πίστευε ότι υπάρχει μονάχα σε φαντασιακό επίπεδο... σ'ευχαριστώ πολύ!!! Τα φιλιά μου!!!
---------------------------------
Γκούφη μου, έχω την αίσθηση ότι τούτη η προσωρινή 'αμηχανία' μάλλον κυοφορεί κάτι ενδιαφέρον... με λαχτάρα το περιμένω!