Σκιάχτρο
Το βλέμμα σου
Αναζητώντας έναν διαλύτη σκότους
Ακρωτηρίασε όλους τους ουρανούς
Κι έχει ξεχυθεί
Σαν άτακτο παιδί
Στις εξοχές της Άβαλον
Αναρωτιέσαι ακόμη (;)
Άξιζε όλη αυτή τη σπατάλη ανθρώπων
Η Δημιουργία;
Το σώμα σου
Είδες σταυρωμένο σκιάχτρο
Να επιτηρεί την κληρονομιά του Πατρός
Κι αρνιέσαι ακόμα την συμβασιλεία
Γιατί τάχα γεύτηκες το νόστιμο καρπό
Και δεν ξέρεις
Ότι η σοδειά ήταν μολυσμένη
Και αργοπεθαίνεις…
Κι όμως
Στερεωμένος στο ευρύστερνο παθείν
Που δεσμεύτηκες να υπηρετήσεις
Κολακευμένος
Ανοίγεις το στόμα σου
Με τα σαπισμένα δόντια
Και χαμογελάς
(κι έτσι) απαντάς
Σε όλα σου τα ερωτήματα
Κάθε πρωί
Λουσμένος από την αυθάδεια
Του ακριβού σου σπέρματος…
Ιουν2011
8 σχόλια:
I'm thinking: "Take it or leave it" ... I'm thinking: " It's now or never" ... I'm thinking: "What the heck, go for it" ... I'm thinking: "It's now or never" ... yes?
Υπεροχο !
Καλώς σε βρήκα!
Υπέροχο!
"Στερεωμένος στο ευρύστερνο παθείν". Σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή πως ίσως έπρεπε να σε ρωτήσω ποιός τελικά και τι είναι στερεωμένος , μάλιστα με όρους δέσμευσης, σε αυτή τη μάταια αναζήτηση; Θα ήθελα να αναλύσω όπως το ένιωσα αυτό το ποίημα ως την άρνηση τελικά της σταυρικής θυσίας, και εν τέλει κάθε θυσίας ανθρώπινης, εφόσον ο άνθρωπος κυρίως γεύτηκε τον νόστιμο καρπό, και αυτός μαζί με το θεασνθρωπικό του είδωλο σταυρώνεται...Εχθές άκουσα μια συγκλονιστική φράση, που σε συνδυασμό με το ποίημα αυτό με εβγαλε στο ξέφωτο μιας άρνησης. Είδες μερικές φορές πόσο "συμπίπτουν" οι λόγοι; Μπορεί αυτό το ποίημα να έχει γραφτεί περυσι, αλλά συνεμφανιστηκε σε μένα με αυτή την φράση. Το ποίημά σου θα μπορούσε να είναι η απάντηση σε αυτή τη φράση. Θα τα συμπλέξω σε κάποιον δικό μου λόγο..
Αναρωτιέται ακόμα ο γιός του ανθρώπου αν άξιζε αυτή η σπατάλη ανθρώπων,,,εγώ ξεκάθαρα απαντώ σε αυτό το ερώτημα: όχι, αν και α-φιλοσόφητη απάντηση..Το βλέμμα που αναζήτησε έναν "διαλύτη σκότους" ακρωτηριάζοντας "όλους τους ουρανούς", είναι άραγε βλέμμα χωρισμού, πολέμου, βλέμμα διχασμού απο την άβυσσο του κόσμου;...σίγουρα δεν είναι προβατίσιο βλέμμα, αλλά ούτε λύκου.. Πάντως "η σοδειά ήταν μολυσμένη" ...και αυτό δεν μπορούν να το αρνηθούν, όχι μόνον οι (μετα-)χριστιανοί, για την σοδειά τους..
Μάλλον χρειαζόμαστε άλλη κοσμο-θεώρηση
i think it is always 'now or never' my friend Cat...
καλησπέρα αοράτη μου... ευχαριστώ!
καλώς ήρθες στο Μαύρο Ρόδο zoyzoy... να'σαι καλά!
στο τέλος της ανάλυσής σου αγαπημένε μου φίλε, έφτασες και πάλι στον πυρήνα... μια άλλη κοσμοθεώρηση... εκεί μπαίνει το ζήτημα του βλέμματος... μπορώ να δω το αλλιώς με το ίδιο βλέμμα... μήπως κι αυτό θα είναι ένα μεταμφιεσμένο 'αυτό'; αυτό που έχουμε σήμερα;
καλό σου απόγευμα με την αγάπη μου!
Δημοσίευση σχολίου