Μπα’αλ Σεμ
Ημέρες και μήνες και χρόνια
σε κερδίζω και σε χάνω
σε κερδίζω και σε χάνω
στις 32 ιερές ατραπούς
στις λαμπερές σφαίρες της αναπνοής σου
κάτω απ’τα κλωνάρια
του μαγικού σου Δέντρου
αιώνες ξενύχτησα
να γίνω κοινωνός
του αληθινού ονόματός σου…
αέναες ανακυκλώσεις
περιδινήσεις
περάσματα σε άνυδρες σαρκώσεις
από το δέρμα στο κορμί
από το κορμί στο σώμα
από το σώμα στο πνεύμα
από το πνεύμα στο αίμα
και πάλι απ’την αρχή…
τυφώνες με χτυπούσαν
αναριγούσα στο πέρασμα των χρόνων
κρύωνα
πεινούσα
τη ψυχή αγκιστρωμένη
στο αλλιώς
κρατούσα
πένης, ρακένδυτος
μα δαψιλής σε υπομονή
σε βλέμμα
σε ψηλαφούσα μια στιγμή
και σ’έχανα για χίλια χρόνια…
αλλά έμεινα
είμαι ακόμη εδώ
ο λήρος του μαύρου ανέμου
δεν με τρέλανε ακόμη
ακούω τα συρίγματα της Λίλιθ
ακούω το κάλεσμα των Επτά Λεπρών
τα φιλιά του Σκότους νιώθω
κι όμως
εδώ είμαι
σε επικαλούμαι
κάτοχος να γίνω λαχταρώ
του αληθινού ονόματός σου…
ιουν2010
10 σχόλια:
Τα αγαπημένα μαύρα σου...
Μπα’αλ Σεμ τι σημαίνει φίλε μου;
Και κάτι ακόμη, τους τελευταίους μου σχολιασμούς στα ιστολόγια σου, μήπως ο κύριος Blogger τους ρίχνει στα ανεπιθύμητα;
Την καλησπέρα μου:)
I don't understand your poem ... as it does not translate every word ... put I know about the kiss of darkness ... miss you, Nim ... love you ... always, cat.
Yes, it is very difficult to translate this poem... but even so, you can experience the meaning my friend Cat... especially you... (kiss of darkness? i don't think so... seeking of Inner Light perhaps)
You have my love!
Ο κάτοχος του αληθινού Ονόματος μετά απο τις αέναες περιδινησεις, αναδύσεις και αναβυθίσεις. Αν και γνωρίζεις πόσο αδύνατο ειναι να βρεθεί, το επιδιώκεις χωρίς ανταμοιβές, για αυτό ίσως είσαι απο εκείνους τους λίγους που θα τους δίνονταν η τυχη ή η μοίρα άραγε;..να το βιώσεις. Όσοι τυφώνες κι αν σε χτυπάνε, μαζί σου φίλε, αν το θές, κι αν όχι πάλι μαζί σου..
Κι είναι 'περίεργο' αγαπημένε μου φίλε πως οι παλαιοί μυστικοί αδελφοί συναντώνται... ως και με τον 'σκοτεινό' -γιατί άραγε; - Ηράκλειτο (φύσις κρύπτεσθαι φιλεί)... το φοβερό δεν είναι το κρύπτεσθαι αλλά το φιλεί... έτσι δεν είναι;
όμως αυτό το 'όνομα' που όποιος κατέχει τη γνώση του είναι στην ουσία 'θεός', δεν είναι μονάχα η πολύπλοκη ηχο-ρυθμική και μουσική διάλεκτος επικοινωνίας με το άπειρο... είναι για μένα το σύμβολο της ωραιότερης ερωτικής σχέσης που μπορεί να εμπειρωθεί κανείς... όσο η περίφημη 'οικείωση' με τον 'αλλο' δεν έχει επισυμβεί, τόσο η διαφορά δυναμικού μεγαλώνει... εκεί... όμως θα επανέλθω σε επόμενο ποίημα... κάπως διαφορετικά όμως...
σ'ευχαριστώ τόσο γι'αυτό το 'μαζί σου'...
αληθινά!
απρόσβλητος, σταθερός
με μάτια ανοιχτά ή κλειστά
αφήνεσαι χωρίς επιδιώξεις
να οσφρανθείς ή καλύτερα να βυθιστείς μέσα του
καλή σου μέρα
θες να κατέχεις το αληθινό του όνομα Νημερτή..μα τότε δεν θα'σαι άλλος από αυτόν..και ποιος ο λόγος να συμβει αυτό εκεί που τα ονόματα υπακούουν στα σύμπαντα..ΟΙ ΜΑΎΡΟΙ ΆΝΕΜΟΙ ΘΑ ΠΆΨΟΥΝ η Λιλίθ έχει δεσμοφύλακα πια..
η απάντηση στην ερώτηση είναι ανάλογη με το αν ένας γιος αναζητά σε όλη του τη ζωή τον πατέρα του... και ακόμα περισσότερο από την υική λαχτάρα να ενωθεί με τον πατέρα, είναι το αιώνιο τραύμα, η πληγή της αναφορικότητας που αισθάνομαι και νιώθω ότι διέπει όλους μας... δεν μας έχει απορφανίσει αυτός ο βίος ούτε η... βία του βίου... κάποιοι αναζητούν πάντα Γκουίν... εσωτερικά, κρυφά ίσως και αθόρυβα... η λαχτάρα της ένωσης με Εκείνο είναι που ίσως νοηματοδοτεί και την ίδια την ύπαρξη... το αληθινό όνομα λοιπόν έχει την έννοια της αληθινότητας μέσα στο πραγματικό, της υποστασιοποίησης της ίδιας της ειναιικής μας φύσης... χωρίς το αληθινό όνομα των πραγμάτων είμαστε πάντα στο νεφέλωμα της υποψίας... της αβεβαιότητας, της αγωνίας...
Φίλη μου misoagnosti, έστω και με τραγική καθυστέρηση σου απαντώ εν τάχει πως ο Μπα'αλ Σεμ θεωρείται ο ιδρυτής του Χασσιδισμού και είναι από τους ραβίνους που ασχολήθηκαν πολύ με την μυητική αποκωδικοποίηση των ιερών ονομάτων του Θεού μέσα στην Καμπαλά... είναι ένα μεγάλο θέμα βέβαια...
σ'ευχαριστώ!
όμορφα το αποτύπωσες Σιλένα μου... καλό σου βράδυ (έστω και μετά από τόσες ημέρες)
Δημοσίευση σχολίου