Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012




με την περίσσεια της πρώτης νύχτας
στα φιλιά σου
και με το μαχαίρι που έκοβες τις μέρες
καρφωμένο στο στήθος σου
μου συστήθηκες

εμπρός λοιπόν
είπα
σηκώσου
και αν σε βαστάνε οι σιωπές σου
κοίταξέ την!

έτσι
να ξέρεις
δεν τόλμησε ο μαστρωπός
χρόνος
να σε χαρακώσει…


Οκτ2012
The Seaweed Man

6 σχόλια:

Ange Alexiou είπε...

Ωωω Νημερτή, δε μοιάζει με τα υπόλοιπα μαύρα σου! Πολύ ευχάριστη έκπληξη! Πάντα είσαι εσύ, αλλά πόσο πιο διαφορετικό... Σαν να γδύνεσαι λέξεις. Πρόσφατο είναι;
:)

ποιώ - ελένη είπε...

Θα φιλιώσουμε με τις βουλές του χρόνου κι αχαράκωτοι
θα ενσκύψουμε λυτρωμένοι
στο λαγαρό φιλί του έρωτα
Πάντα με περίσσεια ψυχή
θα συστηθούμε στον ήλιο
Μικρό διαμάντι φίλε Νημερτή!

Νimertis είπε...

σ'ευχαριστώ φίλη μου misoagnosti... ναι, είναι πολύ πρόσφατο... να'σαι καλά... [γδύνομαι λέξεις, δεν έχεις καθόλου άδικο...]

Νimertis είπε...

μέσα από την καρδιά μου σ'ευχαριστώ Ελένη μου για τους στίχους αλλά και την αγάπη σου... να'σαι πάντα καλά!

Eriugena είπε...

Με το μαχαίρι που έκοβε τις μέρες καρφωμένο στο στήθος της σου συστήθηκε..Σίγουρα δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βιώσει κανείς την σύμπτωση σε ένα "ιδεατό" σημείο του χωρο-χρονου, αν δεν υπάρχει μια προηγούμενη αποτύπωση της πραγματικής βίας αυτού του χωρο-χρονου πάνω του. Τι θα ήταν άραγε πιό αληθινό, από το να ανάγεσαι σε αυτό που είναι τα "πράγματα" που σε περιέχουν πάνω στη βία τους, και όχι τις στιγμές μιας ουδέτερης ενατένισης; Οπότε, κι η ακατανόμαστη πιά θεμελιακή εμπειρία, πως αλλιώς να είναι εμπειρία; Μοιραίο να αγαπάς αληθινά μόνο έτσι..έστω δοκιμάζοντας..

Νimertis είπε...

αισθάνομαι πλέον φίλε μου Ιωάννη, πέρα από τα ποιητικά σχήματα πως, η πραγματική γνωριμία με τον 'αλλο' δεν είναι με τη ζωή αλλά με το θάνατό του... και ίσως έρωτας να σημαίνει η άρση αυτού του βλέμματος... η ακύρωση του θανάτου μέσα από τον άλλο... όχι ως βιολογικό αλλά ως ολικό γεγονός που μας αφορά... οτιδήποτε άλλο συνιστά απλώς μια εξειδανίκευση... ο έρωτας δεν εξειδανικεύει τυχαία, το κάνει επειδή εμείς το επιτρέπουμε... επειδή δεν μπορούμε να δούμε τη φρίκη μέσα από τον άλλο... όμως, βλέποντας, έχουμε και το όπλο της ακύρωσής της...
σ'ευχαριστώ για τη λέξη 'ενταένιση' που στόχευσε κέντρο... να'σαι καλά αγαπημένε φίλε