Μέγιστο…
ένα
κλεμμένο βλέμμα
στο νερό
η φωτιά βαφτίζεται
και
παίρνει τ’όνομά σου
ένα
ριπαίο νεύμα
αρπάζεται
η γη απ΄τον ουρανό
αλλά δεν
αφανίζεται
ένα
βαθύ τραύμα
διατρέχει
ο ήλιος το στερέωμα
και
ιχνεύει
τον
ορφανισμό του
ένα
άδειο στρώμα
αγγίζουν
τα χέρια το κενό
αλλά δεν
απελπίζονται
μια
επίκληση άηχη
στον
έρωτα που δεν γονάτισε
στα
δάχτυλα του φόβου
στέγνωσε
το αίμα
αλλά κι ο
νύχτιος πυρετός
καλοδεχούμενος
κι αυτός
σε τούτο
τον ασύνορο κόσμο…
της
ανάσας σου
καθώς
πατάς τη νότα
στο
΄ν΄του ονόματός μου…
…της
μουσικής στους φθόγγους σου
καθώς
αφηγείσαι το ελάχιστο
πριν το
αφομοιώσει το Όλο
και ήδη
μέγιστο είναι…
Noe 2008-Sep 2009
Folding Lava
A new breakout on the lava
field of Kilauea, Hawaii.
16 σχόλια:
Σκέψου πως τελέστηκε με αριστουργηματικό τρόπο η Πρεμιέρα...
Χειροκροτήθηκε από το Σύμπαν η σύγκρουση που γέννησε Φως...
Ολοκληρώθηκε η Απονομή των Τεκμηρίων της πιο Συναρπαστικής Ιστορίας που έζησαν οι πρωταγωνιστές της...
και ξαφνικά, μετά από καιρό, δημοσιεύεται χειρόγραφο που αναζωπυρώνει Μνήμες από κάθε Λεπτομέρεια της Κορυφαίας Στιγμής που κράτησε σαν μια αυτόνομη Ζωή...
Εύχομαι η Συμπρωταγωνίστρια να εμπειρωθεί την αναβίωση, Νημερτή...
μονο αυτό...
Εγώ που είμαι απλά ένας θεατής,
φεύγω συγκινημένη στο έπακρο....
Φιλί...
αυθεντική γραφή Κάκιας... ομολογώ μου είχε λείψει...
σε φιλώ
"..καθώς αφηγείσαι το ελάχιστο/πριν το αφομοιώσει το Όλο". Όλη η αφήγηση θα μπορούσε να έχεί αυτό το καθήκον. Να διατηρήσει το ίχνος του ελάχιστου στο Όλον, προαποκαθιστώντας το αφηγούμενη-η αφήγηση-.
Ένα "αλλά" σημαίνει αυτήν την διατήρηση των "ελαχίστων", περισσότερο απο το καθένα, αυτό που έχει να κάνει με την διατήρηση της γής που φαντάζει κι αυτή ελάχιστη απέναντι στον ουρανό, αλλά είναι δική μας."αρπάζεται η γή απο τον ουρανό, αλλά δεν αφανίζεται". Το ριπαίο νεύμα, της αρπαγής, δεν αφανίζει την γή, το ελάχιστο, γιατι είναι ερωτικό.."αγγίζουν τα χέρια το κενό/αλλά δεν απελπίζονται". Ο έρωτας δεν φοβάται.
( παρενθετικό:Ίσως μόνον απο έρωτα μπορεί κανείς να θυσιαστεί. προσοχή λοιπόν σε μερικούς φίλους στο λάξεμα των όπλων)..
Ο ήλιος που ιχνεύει τον αφανισμό του, η μεγάλη πληγή του αφανισμού των πάντων στον ίδιο τον αφανισμό της φωτοδότας αρχής, το σβήσιμο της φωτιάς στο νερό, μετβάλλονται χωρίς απελπισίας σε μέγιστα ελάχιστα, ίσως στα αληθινά και πάντα καθημερινά μέγιστα..
Νομίζω έχεις ξαναδημοσιεύσει αυτό το ποίημα; αν ναι το ξαναδιάβασα σα καινουργιο, αν όχι μου θυμίζει αυτό που δεν θέλω να ξεχάσω πιά..τη σημασία του έρωτα για τον αληθινά άφοβο άνθρωπο
Σε χαιρετώ αγαπημενε φίλε μου
Φίλε μου Ιωάννη, ναι, το έχω αναρτήσει και παλιότερα τούτο το ποίημα...
είναι πολύ ωραίο αυτό που σημειώνεις ειδικά στο τέλος για τον άφοβο άνθρωπο...
τελευταία σκεφτόμουν ότι μας δοκιμάζει τόσο πολύ ο 'φανταστικός' φόβος, τόσο περισσότερο από τον πραγματικό, τον υπαρκτό φόβο που λες και έχουμε γεννηθεί παράλυτοι... λες και αν κάνουμε το βήμα εμπρός θα χάσουμε την υπόστασή μας... όταν περνούν κάποια χρόνια μπορεί να γίνεσαι πιο φοβικός από τη μια αλλά έχεις και επίγνωση ότι αυτά που φοβόσουν κάποτε δεν μπορούσαν να σε σκοτώσουν... και πως η απαιτούμενη ενέργεια για το βήμα, το άλμα ίσως, καταναλώνεται άδικα... και άπληστα, από σένα τον ίδιο...
σ'ευχαριστώ και πάλι Ιωάννη μου...
Μια κουκίδα έρωτα, σαν λάμψη αστραπής και ο ελάχιστος χρόνος μοιάζει απέραντος.
Όλα μια ανυπαρξία, μπρος σε μια πραγματωμένη, αδείλιαστη, όσο ανθίζουν τα κατακόκκινα ρόδα, σπονδή!
Άφωνη!
Άφωνος κι εγώ με όσα μου έγραψες Χάνη μου... την καλησπέρα μου...
Ανακαλύπτω ότι τα ποιήματά σου μου αρέσουν περισσότερο όταν αφήσω να περάσει λίγος χρόνος και τα ξαναδιαβάσω... Σαν να μην θέλουν να αποκαλυφθούν αμέσως και σίγουρα ποτέ από βιαστική ματιά, σαν να πρέπει ν' ακολουθήσεις πρώτα μια εσωτερική πορεία ωρίμανσης , μύησης κι έπειτα να τα συναντήσεις.
Greetings from Canada ... Always, cat.
κρατώ αυτό που μου έγραψες κΜεr... ναι... εξαιρετικά σημαντικό... και σ'ευχαριστώ!
where are you Cat? Love from Pireas... hope you're ok...
Greetings,... I am here, my friend Nim ... It is a good day for Greece today, yes? Love, cat.
Το πάθος μιας στιγμής
«Αιωνιότητας»
Δεν θεραπεύεται
Ποτέ!
...έτσι μου ήρθε!
Μέγιστη
καλησπέρα!
It's too difficult to find good days my friend Cat... but pur spirit is alive... kisses...
Καλησπέρα Δέσποινά μου... και αθεράπευτο μένει στον αιώνα... ναι... να΄σαι καλά...
ψήγματα ενωμένα, βίαια ή ηθελημένα να λιώνουν, λάβα θαρρείς, ν' αποδεικνύουν τη δύναμη του μερικού, να συγκροτούν την αναγκαιότητά τους για τη δημιουργία του όλου, του μέγιστου
πολύ με άγγιξε τούτη η γραφή
καλή σου μέρα
καλησπέρα Σιλένα μου... σ'ευχαριστώ πολύ φίλη μου...
Δημοσίευση σχολίου