Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013




Εκτόπλασμα

φεύγοντας
ξέχασες τα χέρια σου
και νέκρωσε το άγγιγμά τους

ως και στα πράγματα
ως και στο χρόνο

αναζητώντας λίγο αίμα
απ’τ’ακροδάχτυλά σου
ένιωσα μονάχα το δικό μου
να ρέει καυτό
σαν εκτόπλασμα
στ’αποτυπώματά σου

φεύγοντας
ξέχασες το βλέμμα σου

κι ό,τι αγγίζω πια
ή με αγγίζει

είναι φωνές και ήχοι
σαν ίχνη αρνητικής εκτύπωσης
φτωχά ομοιώματα
απ’όσα είδες στη ζωή σου…

Φεβ 2013

12 σχόλια:

^.^ είπε...

I am touching you, damnit ... can't you feel it? Love, cat.

Νimertis είπε...

thank you my Cat... you have my love...

ποιώ - ελένη είπε...

"ό,τι αγγίζω πια
ή με αγγίζει
είναι φωνές και ήχοι
σαν ίχνη αρνητικής εκτύπωσης"

Αδράχνουμε την ζωή όταν μας αγγίζει
με πέπλα αμετάβλητα στο χρόνο

Υπέροχα δημιουργείς πάντα


πολλά φιλιά

Νimertis είπε...

μια ηλιόλουστη καλημέρα Ελένη μου με την αγάπη μου... σ'ευχαριστώ!

Eriugena είπε...

Τα φτωχά ομοιώματα της ζωής του άλλου, ίχνη από την ζωή του, που κάποτε άφηνε με το άγγιγμά του χαρακιές ολόκληρες, μας αφήνουν να αναζητάμε, χωρίς ποτέ να μπορούμε να ξαναβιώσουμε αυτό που μας έφερνε μαζί του. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που λές ότι ο άλλος είναι "αυτά που είδε" και όχι ένα αυτιστικό ον. Η πραγματική εμπειρία είναι ακριβώς αυτό, να βλέπεις, ή για να το πω αλλιώς να σε βλέπουν τα πράγματα που βλέπεις, και αυτός είναι ο θησαυρός που φέρνει ο άλλος, ο θησαυρός που χάνουμε, μιας και ο άλλος είναι ο μοναδικός φορέας αυτής της δωρεάς του κόσμου. Τα χέρια του αγγίγματος νεκρώνουν, και μαζί τους φαίνεται πόσο το άγγιγμα ήταν η δίοδος όλης αυτής της ζωντανής εμπειρίας. Έχοντας αφήσει τον εαυτό μας να κυλάει μέσα σε αυτό τον κόσμο που μας δώθηκε, κάποτε καταλαβαίνουμε ότι χάθηκε μονομιάς..Και το αίμα μας συνεχιζει να ζητάει, αλλά κυλάει πάνω στα ιερογλυφικά της εμπειρίας, όχι στην εμπειρία του άλλου..
Με αγάπη φίλε μου

Νimertis είπε...

σχόλιο - πραγματεία, αληθινό διαμάντι ήταν αυτό αγαπημένε μου φίλε... και πόσο μου άρεσε αυτό... 'να σε βλέπουν τα πράγματα που βλέπεις...'
εξαιρετικό! με πυροδότησες φίλε μου... άνοιξε μια θύρα κατανόησης...

σ'ευχαριστώ!

Αφροδίτη Κ. είπε...

έζησα την απουσία μιας ύπαρξης παρούσας σε κάθε σου λέξη,
την βίωσα ...
φεύγω με αποτυπωμένο το περίγραμμα σου μέσα μου, χνάρι φρέσκο μέσα μου κάθε φορά αφήνεις ... σε φιλώ

βαθιά με άγγιξες !

Νimertis είπε...

σ'ευχαριστώ Αφροδίτη μου... έχεις την καλημέρα μου...
σε φιλώ!

Χάνη είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Νimertis είπε...

Χάνη μου... μου δίνει πάντα μεγάλη χαρά η παρουσία σου... σε φιλώ!

Eυαγγελία είπε...

Νιμερτή μου,

Δεν έχω σχόλιο, απλά θέλω να το αναρτήσω.

Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων, και καλό μήνα.

Νimertis είπε...

Μεγάλη τιμή και χαρά ξεχωριστή Αοράτη μου!
Καλό μήνα και σε σένα φίλη μου αγαπημένη...