Σάββατο 15 Μαρτίου 2014



Εκτόπλασμα

φεύγοντας
ξέχασες τα χέρια σου
και νέκρωσε το άγγιγμά τους

ως και στα πράγματα
ως και στο χρόνο

αναζητώντας λίγο αίμα
απ’τ’ακροδάχτυλά σου
ένιωσα μονάχα το δικό μου
να ρέει καυτό
σαν εκτόπλασμα
στ’αποτυπώματά σου

φεύγοντας
ξέχασες το βλέμμα σου

κι ό,τι αγγίζω πια
ή με αγγίζει

είναι φωνές και ήχοι
σαν ίχνη αρνητικής εκτύπωσης
φτωχά ομοιώματα
απ’όσα είδες στη ζωή σου…

Φεβ 2013

3 σχόλια:

Astrosynnefo είπε...

Πολύ όμορφο! Εύγε!

Νimertis είπε...

Να'σαι καλά Astrosynnefo... ευχαριστώ...

Ανώνυμος είπε...

...ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΞΕΧΑΣΕΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ...ΚΙ ΟΤΙ ΑΓΓΙΖΩ ΠΙΑ Η ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΙΧΝΗ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ...ΥΠΕΡΟΧΟ!!!ΤΟ ΜΕΥΡΟ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ...?ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ, ΑΠΟΛΥΤΑ, ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΥΣ...ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΣΟΥ...