Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015





Ανακίμ



Στα γιγάντια μπράτσα σου

κράτησέ με

σήκωσέ με απ’το τώρα

που χωμάτινο φέρετρο γίνεται

κι ανύψωσέ με στο Αεί

που λαχταρά η ψυχή μου να εισέλθει

αιώνες τώρα

όχι μόνη

ούτε άφιλη

με τον Άνθρωπο του Κλεισμένου Χρόνου

συντροφιά

τον αδελφό του ληστή

τον πατέρα του προδότη

την οικογένεια του κρεμασμένου



έχουμε δώσει τα χέρια

όλοι εμείς

που στο αίμα μας σταλάζει σαν σκουριά

το μάταιο



και βαδίζουμε αντάμα…



Σεπ2015

4 σχόλια:

xryssaki.. είπε...

καλη σας ημερα ♥ ο καιρος λενε..πως γιατρευει..η ισως μετριαζει τον πονο ..
ευχομαι να ειστε καλυτερα απο το χτες ,σωμα και ψυχη!!
σαςστελνω την αγαπη μου ανταμα με ενα μεγαλο μελισταλαχτο φιλι.
xryssaki..

Ελένη Τζουμπελίδου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Νimertis είπε...

Σ ευχαριστω Ελενα. Να σαι καλα.

Νimertis είπε...

Χρυσσα μου το μηνυμα σου ηταν μια ευχαριστη εκπληξη. Σ ευχαριστω πολυ!