στο πνεύμα εγγράφονται
οι μέρες της σιωπής
στο δέρμα
απογράφονται
οι ιαχές της
μοναξιάς
στη σάρκα
αποτυπώνονται
όλες οι αιωνιότητες
των στιγμών
και μένουν
ανεξίτηλες…
στην καρδιά
εν-τυπώνονται
οι δωρεές του
Ανθρώπου
στην ψυχή
εγγλύφονται
οι αναρίθμητες
περπατησιές του Χρόνου
στο δέρμα
μελανώνονται
οι βάναυσες
αλλοιώσεις του στοχασμού
στη σάρκα
απολιθώνονται
οι παράξενες
ιδιοτροπίες του Αχανούς
και μένουν
ανεξίτηλες…
στα δάχτυλα
ανασαίνουν
οι κρυφές γεωμετρίες
του πόνου
στα μάτια αναρριχώνται
οι φωτεινές νύχτες
και οι σκοτεινές
ημέρες
της εγκατιαίας
πείνας για κατάκτηση
στο δέρμα
εκδιπλώνεται
η αρχέγονη ανάγκη
να συνυπάρχεις
στη σάρκα
γεννιέται
και στους μυστικούς
της δρόμους
σαν κυτταρικός
ποταμός
διακλαδώνεται
η απόκρυφη
και μαγική
και ανεξήγητη
εντελέχεια
να δι-υπάρχεις…
και μένει ανεξίτηλη…
ιαν2013
4 σχόλια:
Οι ιδιοτροπίες του αχανούς, ή του απείρου όπως είναι χωρίς τις νοηματικές προσχώσεις και τα ιδεολογικά μερεμέτια, μαζί και όλη αυτή τη γραφή της ύπαρξης πάνω στον εαυτό της, χωρις μεγάλες αφηγήσεις και φιλοδοξίες "κατάκτησης" του όντος, μπορεί να υπάρξει μόνον σε ένα ποίημα σαν κι αυτό που πηγάζει από την ίδια την ύπαρξη. Όσοι πιστοί λοιπόν, μη πιστοί, ή ό,τι άλλο, ας προσέλθουν στον εαυτό τους επιτέλους, μην αφήνοντας τον όποιο "εαυτό" να καλύπτει την ύπαρξη με "ιδέες"...
Φιλιά!
όμως, τολμώ να πω ότι γνωρίζω:
ανεξίτηλα τα ίχνη της γραφής Σου..
Σε φιλώ, Νημερτή!
'ας προσέλθουν στον εαυτό τους'...
εξαιρετικός πάντα Ιωάννη μου
σ'ευχαριστώ φίλε...
Ευαγγελία μου έχεις την αγάπη μου...
Δημοσίευση σχολίου