αίσθηση…
σου είπα
μην αλλοιώνεις τη σιωπή
απόλαυσέ την
όσο διαρκεί
μην την λερώνεις
με σταυροφόρες σκέψεις
μη την διασπάς…
μου είπες
η σιωπή μοιάζει
με σεντόνι
φτιαγμένο από αγκάθια
έξω
στο ψύχος του κόσμου
εσύ γυμνός
πρέπει να την φορέσεις
πληγώνεσαι
ματώνεις
αλλά δεν έχεις άλλον εαυτό
κι αν το’θελες
να ακυρώσεις…
σου είπα
έχεις το χέρι
έχεις την αφή
ένα ρίγος αρκεί
να σε μεταμορφώσει
αν είναι παιδί του Απείρου
έτσι δεν είναι;
μου είπες
άσε τις λέξεις
να ανδρώνονται ακέραιες
στη κάθε αυγή
θα έχεις εμένα
θα έχεις το χρόνο
θα έχεις τη στιγμή
άσε τις μέρες
ηλιόλουστες
μεθυστικές
άσε τις φλόγες
από τα δάνεια βράδια
να σε τυλίγουν
άσε τα σώματα
να μας γνωρίσουν τη νύχτα
την αίσθηση άσε
αυτή
την τελευταία
πριν αποχωριστούμε
να μιλά για μας…
Νοε 2009
27 σχόλια:
Πολύ ευαίσθητο και τρυφερό
Νημερτή και μου άρεσε πολύ
καλό απόγευμα
η σιωπή μοιάζει
με σεντόνι
φτιαγμένο από αγκάθια
πόσο σωστό είναι αυτό!
Όταν δεν μπορείς να καταλάβεις με τις αισθήσεις την ψυχή , τα ΄΄θέλω΄΄ τότε ναι , η σιωπή πληγώνει, ματώνει, χρειάζεσαι τις λέξεις , αλλά και αυτές καμιά φορά είναι λίγες για να περιγράψουν όσα μπορείς να νοιώσεις.
Καλό βράδυ nimertis.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ Νημερτή, με "πήρε" μαζί του...
καλό σου βράδυ και θα΄θελα να ξέρεις πως οι σκέψεις μου είναι πάντα ελεύθερες να πετάξουν, είναι πάντα μεθυσμένες από την απίστευτη τούτη αίσθηση της ελευθερίας που ούτε ανακοινώνεται μα ούτε έχει ανάγκη να κοινοποιηθεί πουθενα! άλλωστε απλά βιώνεται η ελευθερία του νου και τίποτα παραπάνω
να είσαι καλά
το διάλυμα της Νύχτας έχει παντού ίδια σύσταση μέθης
από Χρόνο που στο απόσταγμά του αποδείχθηκε επαρκής
τουλαχιστον για μία Ανθρωπινη Ζωή...
-Να ζήσω ή να πεθάνω, ρώτησε η Σιωπή
και μόλις αποκρίθηκες..... πέθανε!...
Φιλακι πρωινό...
Χάθηκε ένα εκτενές σχόλιό μου...το κατάπιε ο δαίμων του νετ..καλύτερα, θα τα ξαναπώ:
Η αντιμαχία Λόγου και αίσθησης, είναι εκφρασμένη εδώ με την εμφάνιση δύο ερωτικών συνομιλητών, ενώ στ'αλήθεια η αντιμαχία είναι εσωτερική.
Σε αυτή την αντιμαχία βλέπω να νικά ο "άλλος", πολύ με άρεσε αυτή η νίκη φίλε μου γιατί σαν να είδα την έννοια και τη λέξη να αποκτά τα δικαιωματά της ακριβώς στον Λόγο ενός ανθρώπου που-καλώς- δεν θέλει να παραχωρήσει την πρωτογενή αίσθησή του σε καμμιά ιδεολογική εννοιολόγηση του κόσμου..Και όπως λέει ο "άλλος" η σιωπή μπορεί να γίνει ένα σεντόνι "φτιαγμένο απο αγκάθια" που αναγκαστικά θα φορέσεις "έξω/στο ψύχος του κόσμου"..θέλω να πιστεύω σε μιάν άλλη σιωπή, σε μιάν ιερή σιγή, που θα τυλίγει την ζωή μας όχι μόνο με πόνο αλλά και με "αποκατάσταση" της βίωσης, με τη βοήθεια της λέξης και όχι μόνο. Αν μη τι άλλο εύστοχα όλα αυτά που σου είπε...σου την είπε κανονικά και τρυφερά, και γώ μαζί της..αν και μπορεί να είσαι εσύ ο δαίμων του ποιήματος! ...αδελφικά
καλησπέρα Ελένη μου... η παρουσία σου με ξεχωριστό ρίγος πάντα... ευχαριστώ...
Bianca καλησπέρα και σ'ευχαριστώ για την παρουσία σου... και πόσα δεν έχουμε γράψει ή σκεφτεί για τη σιωπή... διεκδικεί κι αυτή το χώρο της, την ύπαρξή της... προσωπικά τη θεωρώ την ιερότερη στιγμή ενός ανθρώπου... αν και συμφωνώ με τη νοηματοδότηση που κάνεις...
ώστε έτσι απάντησα Κάκια; να πεθάνει η σιωπή; ναι, αν αυτή φέρνει μέσα την τον θάνατο της σχέσης όπως την εννοώ... αν αυτή είναι ένα ταφικό συγκρότημα ονείρων... ναι, αυτή...
καλησπέρα...
Σ'ευχαριστώ από καρδιάς Σιλένα μου για τα όσα μου γράφεις πάντα μέσα από τη ψυχή σου και με την ένταση και τη δύναμή σου... σε φιλώ!
σε μιάν άλλη σιωπή, σε μιάν ιερή σιγή, που θα τυλίγει την ζωή μας όχι μόνο με πόνο αλλά και με "αποκατάσταση" της βίωσης, με τη βοήθεια της λέξης και όχι μόνο...
σα να συμπλήρωσες τα όσα έγραψα στην Κάκια πριν φίλε μου Ιωάννη... τούτη η ιερή σιγή είναι το μυητικό ένδυμα του είναι... αλλιώς δεν μπορώ να την θεωρήσω... να΄σαι καλά φίλε μου...
Νημερτή
δεν ξερω πως απάντησες...
Ομως ΟΠΩΣ κι αν απάντησε ο Ποιητής,
η Ιερή Σιωπή πεθαίνει
με το άκουσμα της πρωτης συλλαβής...
ΦΙΛΙ...
η Ιερή Σιωπή, ευτυχώς δεν αγγίζεται από τις χονδροειδείς υπάρξεις μας Κάκια μου... είναι σα να πεις ότι ο ήλιος έχει... ανησυχία γιατί φταρνίστηκε ένας κάτοικος της Γης... έτσι είναι και χαίρομαι προκαταβολικά που συμφώνησες...
συμφωνησα με νεύμα....
γιατι ακομη και στο μακρόκοσμο
ΟΛΑ συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους και αλυσιδωτά...
ακομη και το πιτσιρικάκι αραχνάκι
που τωρα που μιλάμε κανει το πρωτο βήμα του, με τη δημιουργία ενός νέου άστρου κάπου μακριά...
θεωρία του Χάους τη λενε νομίζω...
ή κάνιε λάθος το τσιγγανακι?.......
ΦΙΛΙ.....
ετσι και η Ιερή Σιωπή δεν νοείται να υπαρχει ξεκομμένη από το ΟΛΟ...
και το ΟΛΟ εμπεριέχει τα ΠΑΝΤΑ..
ακομη και το ανεπαίσθητο αραχνάκι....
ακόμη και εμάς, τις χονδροειδείς Υπάρξεις...
Χωρίς να διαφωνώ μαζί σας θα ήθελα να σας θυμίσω την αναπότρεπτη παρουσία του Ρήγματος της διάσπασης της παρουσίας του Λόγου ως πυρπολητή των "ομαλών" σχέσεων του Όλου μα το πεπερασμένο "μέρος"..Η διαπόρευση μέσα απο αυτά είναι ο αληθινός δρόμος της βίωσης, ο δρόμος του πόνου που ποθεί την επανεύρεση, την "αποκατάσταση" της οντολογικής πληρότητας..Αν το παραβλέψουμε όλα αυτά απλά θα εκτεθούμε πιο σκληρά στην δύναμη των πραγμάτων..Το Ολο δεν εμπεριέχει αυτομάτως τα Πάντα. Η σχέση του Όλου με τα πάντα και τα "μέρη" του είναι μια κολασμένη σχέση, θέλουμε δεν θέλουμε, μας αρέσει δε μας αρέσει..εκτός αν νομίζουμε με κάποια ίσως αφέλεια ότι όσοι βιώνουν την κόλαση είναι πεπλανημένοι ή ατυχείς...όχι, δεν υπάρχει ομαλή σχέση ή κάποια αληθινή σχέση για μυημένους σε αντίθεση με τα ψεύδη που είναι για τους ατυχείς...συμπαθάτε με για την παρέμβαση
Εγω να προσθέσω αυθάδικα:
ΜΙΑ ΣΙΩΠΗ
οσο ΙΕΡΗ κι αν είναι
αν ΔΕ ΣΠΑΣΕΙ ποτέ
δεν έχει ΛΟΓΟ Ύπαρξης...
διότι κάθετι για να οριστεί και να Υπάρξει Πλήρως
περνά μέσα από το ΑΝΤΙΘΕΤΟ του...
Φιλί με κρότο!!!...
χικ.....
Οπότε είμαστε δια της δι-αντίδρασης σύμφωνοι..για την ακρίβεια αυτό ήθελα να πω..να ευχαριστήσουμε τον οικοδεσπότη για τις ωραίες αφορμές που μας δίνει,,
...και επιπροσθέτως να τονίσουμε πως ο ορισμός του ΟΛΟΥ απαιτεί πληρωθική Φαντασία και όχι Γνώση, όπως τόνισε ο Αινστάιν...
Οπότε, εκει στο βαθος της Ιερής Σιωπής που επικρατεί στη Φαντασία του ΠΟΙΗΤΗ... ναι, το ΟΛΟΝ περιέχει τα Παντα...ακομη και τις Αφορμες που θα "σπασουν" την Ιερη Σιωπή του...
ΦΙΛΙ πρωινής δροσιάς....
Που να το φανταστεί αυτό το ταπεινό ποίημα ότι θα προκαλούσε σηκωμό και φιλοσοφικές 'αψιμαχίες'... του επιδαψιλεύσατε τιμές Κάκια και Ιωάννη!
σημειώνω το 'ο δρόμος του πόνου που ποθεί την επανεύρεση, την "αποκατάσταση" της οντολογικής πληρότητας'... διότι ο πόνος, για μένα, είναι 'πρόσωπο' και διαλέγομαι μαζί του...
ύστερα, υπάρχει κάτι που κάποιοι κάποτε όρισαν ως 'γνόφο' του Θεού...
η οριστική βουτιά του 'μυστικού' στο άπειρο...
αυτό μπορεί να αγγιχτεί από τις υπάρξεις μας; ευτυχώς, βρίσκεται ενεργειακά πολύ μακριά για να το μολύνουμε...
Η δε Ιερή Σιωπή Κάκια μου, δεν ενδιαφέρεται αν έχει ή όχι λόγο ύπαρξης... είναι αυτό που είναι... είτε εμείς της δίνουμε λόγο είτε όχι... αυτή είναι η δική μου προσέγγιση και, μα τον Τουτάτη, είναι τέλεια!! {ωχ!}
Σας ευγνωμονώ και τους δυο για την κατάθεση των μαχητικών θέσεών σας...
αληθινά τις χάρηκα!
Μαλιστα κύριε Νημερτή...
ορίσατε όσα δεν όρισε ο ίδιος ο Θεός των Ανθρωπων...{ωχ}
Υποκλίνομαι!
και χαιρομαι που σας γνωρισα,
διότι εγω δε θα τολμούσα να μιλήσω εκ μέρους της Ιερής Σιωπής!...
εσείς τολμάτε...
Ίσως, αν ήταν παρούσα αυτη η θηλυκιά Ιερή Σιωπή από το μακρινό ενεργειακό πεδίο όπου την τοποθετήσατε, να μας διαφώτιζε περισσοτερο!..
Φιλάκι.... ένα....
αντί σχολιασμού που κινδυνεύει να σκεπάσει με θόρυβο μια γλαφυρή σιωπή, θα ήθελα να σου αφιερώσω αποσπάσματα απ' αυτό το πολύ γνωστό τραγούδι των νεανικών (ή και...νεανικότερων) χρόνων μας...
Με αγάπη:
Hello darkness, my old friend
I've come to talk with you again
Because a vision softly creeping
Left its seeds while I was sleeping
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence
.........
And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more
People talking without speaking
People hearing without listening
People writing songs that voices never share
And no one dared
Disturb the sound of silence
παρακάμπτω, προς στιγμήν, το ειρωνικό υφάκι της γραφής σου Κάκια και σου απαντώ πως όποιος δεν συμφωνεί μαζί σου δεν σημαίνει ότι στράφηκε όλο το σύμπαν εναντίον σου... ελπίζω να ήταν το τελευταίο μήνυμά σου με αυτό το ύφος γιατί δεν έχω συνηθίσει να με χλευάζουν... ούτε το Μαύρο Ρόδο φιλοξενεί όλο αυτό το διάστημα εξυπνακίστικα σχόλια... τελεία και παύλα.
αγαπημένο τραγούδι φίλη μου Μελίνα... σ'ευχαριστώ!!
μην αλοιώνεις την σιωπή γιατί...
κάθε αυγή
θα χεις εμενα
υπεροχο φίλε μου
καλησπέρα φίλη μου fotini... σ'ευχαριστώ!
Στη σιωπή υποκλίνεται κάθε ήχος γιατί εκεί ακούς αληθινά.Στο κέντρο αν στοχεύεις..γίνεσαι σιωπή..
Στο κέντρο αν στοχεύεις..γίνεσαι σιωπή...
σ'ευχαριστώ Γκουίν...
Δημοσίευση σχολίου