Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018



Φαράγγι

Το πέρασμα ήταν κλειστό
μα το ανοίξαμε μαζί
οι λογισμοί προηγήθηκαν
οι ανάσες λείαναν το έδαφος
τα δυνατά σινιάλα
από τα καρδιακά σύμπαντα

κι έπειτα;
με ρώτησες…

Τα σώματα ακολούθησαν
αξεχώριστα
ένας κορμός ενιαίος
η ορμή, το πάθος
το ρέον θράσος ενάντια στο απόλυτο
ενάντια στο ανίκητο
που το φαράγγι αυτό
κρυπτικά για όλους
φανερώνει…

κι έπειτα;
ρώτησες δίχως να μιλάς

Οι λέξεις
Οι ακυρώσεις
Οι μάχες
Οι νίκες
Οι ματαιώσεις
Τα στερεώματα
Οι λόγχες
Οι λευκές σιωπές
Τα βλέμματα

Τα νεύματα…

Κι έπειτα;
σ’ακούω πάντα να ρωτάς

έπειτα
θα υπάρχεις πάντα εσύ…



Φεβ2018

4 σχόλια:

Ελένη Τζουμπελίδου είπε...

Έπειτα θα υπάρχεις πάντα εσύ...να γράφεις...σε βάθος...ευτυχώς...

Νimertis είπε...

Να'σαι καλά...

Ανώνυμος είπε...

"Νιώθω περηφανη"
Κική Ματέρη

Ανώνυμος είπε...

Μ..νολογος
-Γιατι δεν μου μιλάς;
-Με αγάπησες ποτέ σου;
-Τι έχεις;
-θα μου μιλησεις;

Κικη Ματέρη