Το σώμα δεν
άντεξε
μια πληγή όλα
και όλα μια κουρασμένη
δίνη
το στερέωμα
σχίζεται
στα δυο
όπως το
παραπέτασμα εκείνου του Ναού
και μολυσμένο
αίμα
αφιονίζει στους δρόμους
και η στάχτη
βάρυνε πολύ
έκατσε στα
ρουθούνια
έκατσε στα
πεζοδρόμια
κάλυψε τα σωθικά
των αγγέλων
το σώμα δεν
άντεξε
το πνεύμα
ριγούσε
και φλεγόταν
ιδρωμένος ρόγχος
υδατώδες πυρ
και πόνος
ίμερος μόλυνε τα
ύδατα με λήθη
ο τρόμος σάστισε
ως και ο χρόνος…
που πρόκειται να πας;
σε ρώτησα
έχεις αφήσει πίσω σου φωτιά
και λέξεις δίχως συλλαβές
και καλοκαίρια
που δεν γιορτάστηκαν ακόμα
και τα γενέθλιά σου που έρχονται
και λέμε να ουρλιάξουμε μαζί
ανέκπληκτοι
όπως πάντα
για τη ριπαία τροπή
του είναι
που πρόκειται να πας;
το σώμα δεν
άντεξε
ράγισε
έσπασε σε
αναρίθμητα κομμάτια
κι όπου στρέφω
το βλέμμα
υπάρχει ένα
μικρό σύμπαν
ασχημάτιστο
ακόμα
έτοιμο ν’ανθίσει
σαν λουλούδι
με το άρωμά σου
και το βλέμμα
σου
να κουρνιάζει
σαν μικρό πουλί
στη χούφτα του
απείρου…
Ιουν2019
Rose Garden Entrance Art Print by Roswitha Schleicher-Schwarz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου