Πεθαίνουμε από το κρύο κοντά σας...

ΚΟΣΜΟΝ ΤΟΝΔΕ, ΤΟΝ ΑΥΤΟΝ ΑΠΑΝΤΩΝ

ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΘΕΩΝ ΟΥΤΕ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΠΟΙΗΣΕΝ

ΑΛΛ'ΗΝ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΣΤΙΝ ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΠΥΡ ΑΕΙΖΩΟΝ

ΑΠΤΟΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΒΕΝΝΥΜΕΝΟΝ ΜΕΤΡΑ

(Τούτο τον κόσμο, τον ίδιο για όλους,

ούτε κανείς Θεός ούτε άνθρωπος έπλασε,

αλλά ήταν πάντοτε και είναι και θα είναι πυρ ζωντανό αιώνιο

που με μέτρο ανάβει και με μέτρο σβήνει.)

Ηράκλειτος

Για τους θεούς δεν μπορώ να γνωρίζω τίποτα.

Ούτε ότι υπάρχουν, ούτε ότι δεν υπάρχουν,

ούτε τι λογής μορφή έχουν.

Γιατί είναι πολλά τα όσα εμποδίζουν να γνωρίζουμε.

Από τη μια το άδηλο του ζητήματος,

κι από την άλλη η συντομία της ανθρώπινης ζωής.

Πρωταγόρας

Δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από τους φόβους μας,

όταν αντιμέτωποι με τα σπουδαιότατα ζητήματα,

δεν έχουμε κατανοήσει ποια είναι η φύσις

του Σύμπαντος Κόσμου,

αλλά στηριζόμαστε στις υποψίες

που πηγάζουν από τους μύθους.

χωρίς γνώση της Φύσεως, λοιπόν,

δεν μπορούμε να απολαύσουμε ακέραιες τις ηδονές.

Επίκουρος

Αυτός είμαι!

Πλάθω τους ανθρώπους

σύμφωνα με τη μορφή μου.

Μια ράτσα που μου μοιάζει,

φτιαγμένη για να πονάει, να κλαίει,

να χαίρεται, ν'απολαμβάνει

και να σε περιφρονεί όπως εγώ!

Γκαίτε, "Προμηθεύς"

"Ανωριμότητα είναι η αδυναμία να μεταχειρίζεσαι το νου σου χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Είμαστε υπεύθυνοι γι'αυτήν την ανωριμότητα, όταν η αιτία της βρίσκεται όχι στην ανεπάρκεια του νου, αλλά στην έλλειψη αποφασιστικότητας και θάρρους να τον μεταχειριζόμαστε χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Sapere aude! [Τόλμησε να γνωρίσεις!]. Εχε θάρρος να μεταχειρίζεσαι το δικό σου νου! Τούτο είναι το έμβλημα του Διαφωτισμού..."

Ιμμάνουελ Κάντ

"Απόκριση στο Ερώτημα; Τι είναι Διαφωτισμός;"

"Μόλις θελήσετε να γίνετε φυσικοί, καταντάτε χυδαίοι. Για εσάς, η Φύση είναι ένας εχθρός. Εμάς, τους τερπνούς θεούς της Ελλάδας, μας μετατρέψατε σε δαίμονες κι εμένα, σε ένα πλάσμα διαβολικό. Μπορείτε να με αναθεματίσετε και να με καταραστείτε ή να θυσιαστείτε εσείς οι ίδιοι μπροστά στο βωμό μου σαν φρενιασμένες μαινάδες. Και αν ένας από σας ξεθαρρέψει και φθάσει στο σημείο να φιλήσει το κόκκινό μου στόμα θα χρειαστεί να περπατήσει ξυπόλητος με ρούχα μετανοιωμένου αμαρτωλού μέχρι τη Ρώμη και κει μάταια να περιμένει να ξαναβγάλει φύλλα το δέντρο της ζωής, ενώ στα πόδια μου ατέλειωτα θα ανθίζουν τα τριαντάφυλλα, οι βιολέτες και οι μυρτιές. Αλλά το άρωμά τους δεν είναι για εσάς. Παραμείνετε στις βορινές ομίχλες σας και μέσα στα λιβάνια του χριστιανισμού. Αφήστε τον παγανιστικό μας κόσμο να αναπαύεται κάτω από τη λάβα και τα ερείπια. Μη μας ξεθάβετε. Δε χτίστηκε για σας η Πομπηία, οι βίλες, τα λουτρά και οι ναοί μας. Δεν έχετε ανάγκη από θεούς. Πεθαίνουμε από το κρύο κοντά σας..."

Leopold Sacher Masoch

"Η Αφροδίτη Με Τις Γούνες"