Γιατί είχα…
πέθανα
γιατί’ χα σώμα
είδα το αίμα μου
πρώτη φορά
όταν κυλούσε ανασαίνοντας
ελεύθερο…
έζησα
πρώτη φορά
στο μηρό της Κίρκης
μονάχα που ήμουν ξενιστής
της Πηνελόπης
κρυφά
και δεν το’ξερα
πέθανα
γιατί’ χα βλέμμα
είδα τον κόσμο
πρώτη μου φορά
όταν με σπλαχνίστηκες
σκοτώνοντάς με…
έζησα ελεύθερος
στην αίγα που θυσίασα
στην είσοδο του Άδη
μοσχοβόλησαν τα σκοτεινά παλάτια
και η μητέρα του Οδυσσέα
μου ψέλλισε την μόνη Αλήθεια
πέθανα
γιατί’ χα τόσους αιώνες
όλες τις πληγές μου ανοιχτές
και σε καμιά
εσένα…
Ιούνιος 2009
4 σχόλια:
Δεν σε ρώτησα αν εσύ έχεις εκδόσει κάτι.
Αν όχι πραγματικά χάνουν τα βλέμματα απ τις λέξεις σου...
Έζησα
γιατί είχα αυταπάτες
που τις βάφτισα όνειρα.
Πέθανα
γιατί ΔΕΝ είχα χρόνο
να διασταυρώσω τη ματιά μου με τη δική σου.
Υ.Γ.1:
μην παρεξηγήσεις σε παρακαλώ τη χρήση πρώτου προσώπου.
Υ.Γ.2:
Το ξέχειλο από υποσχέσεις τριαντάφυλλο της φωτογραφίας
Υπέροχο!
Μαρία, από τα ωραιότερα σχόλια που έχεις αφήσει... ευχαριστώ...
----------------------------------
καλημέρα Γκούφυ μου... ποιο πρόσωπο άλλο να χρησιμοποιήσεις παρά το πρώτο;
Εναλλαγη θανατου και ζωης...Υπηρχε κατι που σε σκοτωνε και κατι που σε ανεστενε...
"πέθανα
γιατί’ χα βλέμμα
είδα τον κόσμο
πρώτη μου φορά
όταν με σπλαχνίστηκες
σκοτώνοντάς με…"
Ηταν αργα ομως τοτε που σε σπλαχνιστηκε..
"πέθανα
γιατί’ χα τόσους αιώνες
όλες τις πληγές μου ανοιχτές
και σε καμιά
εσένα…"
Τοσες πληγες τοσους αιωνες...Και το γιατρικο μακρια...
Δημοσίευση σχολίου