.jpg)
Μπα’αλ Σεμ
Ημέρες και μήνες και χρόνια
σε κερδίζω και σε χάνω
σε κερδίζω και σε χάνω
στις 32 ιερές ατραπούς
στις λαμπερές σφαίρες της αναπνοής σου
κάτω απ’τα κλωνάρια
του μαγικού σου Δέντρου
αιώνες ξενύχτησα
να γίνω κοινωνός
του αληθινού ονόματός σου…
αέναες ανακυκλώσεις
περιδινήσεις
περάσματα σε άνυδρες σαρκώσεις
από το δέρμα στο κορμί
από το κορμί στο σώμα
από το σώμα στο πνεύμα
από το πνεύμα στο αίμα
και πάλι απ’την αρχή…
τυφώνες με χτυπούσαν
αναριγούσα στο πέρασμα των χρόνων
κρύωνα
πεινούσα
τη ψυχή αγκιστρωμένη
στο αλλιώς
κρατούσα
πένης, ρακένδυτος
μα δαψιλής σε υπομονή
σε βλέμμα
σε ψηλαφούσα μια στιγμή
και σ’έχανα για χίλια χρόνια…
αλλά έμεινα
είμαι ακόμη εδώ
ο λήρος του μαύρου ανέμου
δεν με τρέλανε ακόμη
ακούω τα συρίγματα της Λίλιθ
ακούω το κάλεσμα των Επτά Λεπρών
τα φιλιά του Σκότους νιώθω
κι όμως
εδώ είμαι
σε επικαλούμαι
κάτοχος να γίνω λαχταρώ
του αληθινού ονόματός σου…
ιουν2010
3 σχόλια:
« Η φωτιά δεν μπορεί να ανάψει πια, αλλά οι προσευχές μπορούν να πουν»
Δεν ξέρουμε που είναι εκείνο το δάσος
Δεν ξέρουμε να ανάβουμε φωτιά
Ξεχάσαμε πια και τα λόγια
όμως ολόκληρη η ύπαρξή μας περιμένει…..
Ισως
αν μου διηγηθείς… κι ακούσω εκείνη την ιστορία
και μοιραστούμε τη στιγμή
Λένε
πως μπορεί να νιώσουμε μέσα μας το θάμα !!!
καλό σου βράδυ ποιητή !!!
Η Λίλιθ
ξελογιάζει με πάθη
μα εγώ τρελός
κι ανυπόφορα πεισματάρης
κι αν χάνω φιλιά
αποκρυπτογραφώ
του ονόματός σου την ουσία
περιουσία πνεύματος
και τ' όνομά σου καταρρίπτω
γιατί
νιώθω ν' αγγίζω
το μέσα σου κόσμο
Έτσι αγνόησα
όλα τα ονόματα
και κοινώνησα το φως
Κι αν κι όλα δείχνουν ότι χάνω
φαίνεται το καϊκι των ωκεανών
δίχως πειρατές
μα με αρχή και τέλος
την κορφή του δέντρου
και τις ρίζες του
που πόδια έκανα
και ξεριζώθηκα
για να διαβώ
τις πόρτες των ανέμων
και να κρατήσω τη ζωή
σε αθανασία ημίθεου..
Νημερτή, σε φιλώ!!!
Δέσποινα φίλη μου... ολόκληρη η ύπαρξή μας περιμένει... αυτό και μόνο τα λέει όλα... σ'ευχαριστώ θερμά!!
------------------------------------
Πυρφόρα μου... η Λίλιθ, το σκοτεινό μας είδωλο... σε φιλώ κι εγώ!!!
Δημοσίευση σχολίου