Σίτρα Άχρα
[ή άλλη όψη]
Πύρινες εκπορεύσεις
αιχμάλωτες σκιές
ήλιοι που πεθαίνουν στην Ανατολή
κα ανασταίνονται στη Δύση
ο νοσηρός οφιόμορφος
στους ελιγμούς του
στοίχειωσε τον Κόσμο
το αγκωνάρι έχει στα χέρια του ο Κάιν
και τον αδερφό του
σημαδεύει ακόμη…
Ο αργυρός καθρέφτης
δείχνει τα είδωλα στρεβλά
τα Ιερά Αγγεία έσπασαν
το αίμα των Αγγέλων χύθηκε
και στις αρχαίες εκροές
ιλύς και πύον του Εωσφόρου
Δονήσεις φόβου
οι μυστικοί τ’απόκρυφα χειρόγραφα φυλάττουν
με τη ζωή τους
κραταιές ανάσες
στέκουν αγέρωχοι οι πράοι
ανάμεσα σε ποταμούς φωτιάς
κι ακόμη ελπίζουμε
ακόμη ερωτευόμαστε
ακόμη κοινωνούμε
το δρόσινο άγγιγμα
της σπλαχνικής Μητέρας…
Στο καλεσμά Της να σταθείς
κάτω απ’το Δέντρο της Ύπαρξης
στο πρωτοβρόχι της ζωής σου
κι ίσως να νιώσεις
να αισθανθείς
έχει το χώμα τούτο την εκπνοή
του αγαπημένου Όντος
έχει ο άνεμος αυτός τις μυρωδιές
παρθένας Νύχτας
έχει η βροχή ετούτη γεύση
από της θάλασσας το γάλα…
Ιδρώτας αίματος
δέσμιες ματιές
αρνήσου το δηλητήριο
από τις φλούδες του καταραμένου Ξύλου
αρνήσου στην Ατραπό που κληρονόμησες
το βηματισμό της Λήθης
εκείνο που ήταν να εκδηλωθεί
στο κατώφλι σου κιόλας κουρνιάζει
στις τροχιές του ονείρου στερεώσου
το πνεύμα έγινε απ’το σώμα πιο ορατό
το ταξίδι σου άρχισε
αφέσου
ν’ανταμώσεις
τον αληθινό εαυτό σου!!
Σεπ 2009
8 σχόλια:
....αφέσου
ν’ανταμώσεις
τον αληθινό εαυτό σου!!...
η πιο όμορφη προτροπή!
η πιο ουσιαστική υποκίνηση..εκ των έσω ο αγών, εκ των έσω η πάλη , εκ των έσω η ομορφιά και ο έρωτας ξεκινούν!
Απορροφήθηκα στις γραμμές σου,
μαγνητίστηκα στη τελευταία σου στροφή!
.......
Εκεί είμαι ακόμη...
ίσως και η μοναδική προτροπή στο άθλημα του βίου που εμπεριέχει όλο το νόημα, Αλεξ μου... να'σαι καλά..
Καλησπέρα Μελίνα φίλη μου... κρατώ τα λόγια σου πάντα... πολύτιμα και σημαντικά! Σ'ευχαριστώ!
Αγαπημένε φίλε βρίσκομαι σε έναν αγνωστο γοητευτικό κόσμο..αυτή είναι η ειλικρίνια που θέλω να ακολουθώ..Ως άσχετος με τους δρόμους της μυστικιστικής γνώσης πέρα απο τα πολιτισμικά γνωσιακά όρια μου, ακολουθω σα παιδί, με θαυμασμό αλλά και ζήλια..μπορώ να δω τους γνωστούς συμβολισμούς, των θραυθέντων αγγείων, του "ξύλου", και τον γνωστό κόσμο όλων των αγωνιούντων μυστικών, αλλά χρειάζομαι βοήθεια σε αυτό το ιερό, που αισθάνομαι πως είναι πολύ καλά κρυμμένο στην ψυχή ενός αδελφού..
Ίσως να σωπάσω τώρα, αυτό το ποίημα απαιτεί να σωπάσω, και η συνήθως ορθή ματιά μου, νομίζω με οδηγεί να πω εδώ πως κάτι υπάρχει σε αυτό το ποίημα πολύ καλά φυλαγμένο
Αγαπημένε μου φίλε Ιωάννη, η όμορφη ψυχή σου, η εξαιρετικά διεμβολιστκή ματιά σου, ο ασκημένος στοχασμός σου και κυρίως, ο απόλυτα προσωπικός και ιδιαίτερος τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τα πάντα, ήδη αποτελούν τα καλύτερα εφόδια για να αισθανθείς και να 'μεταφράσεις' και αυτό το κείμενο μέσα σου... βέβαια, υπάρχουν, δεν θα το αρνηθώ, κάποια κλειδιά... το γοητευτικό στοιχείο είναι να αποκαλυφθούν στο χρόνο τους... και οι απαντήσεις, όπως πολύ καλά ξέρεις, αναδύονται κάποια στιγμή...
κι αυτό που υπάρχει φυλαγμένο σε τούτο το ποίημα, εσύ, το έχεις κιόλας βρει...
έχεις την αγάπη μου...
Την κλιμάκωσή σου, από το Απέραντο με τελική στροφή στο Εντός, εχει οικειοποιηθεί και το δικό μου ταλαντευόμενο Ταξίδι, όπως κι άλλων υποψιάζομαι...
Ότι πεθαίνει εδω
αναγεννιέται καπου αλλού
με φορτίο περασμενης Ζωής
όσα ο Αόριστός του τού κληρονόμησε...
Δεν είμαστε τόσο νέοι όσο δείχνουμε εντέλη..
είμαστε συντρίμια μιας Άλλης Εποχής
που συναρμολογηθήκαμε με αρχαίες Μνήμες στην στροφορμή της Σκέψης μας
και το ΜΟΝΟ το κωδικοποιημένο Ποίημα μαρτυρά το Βάθος της Ρίζας που απλωσε η Ψυχή μας στο Χρόνο...
Σε φιλω...
ναι, δεν είμαστε τόσο νέοι Κάκια...
ακόμα και στην διάρκεια μιας ζωής, γεράσαμε και πεθάναμε τόσες φορές...
που καταπονημένοι πλέον αναζητούμε την Παραδείσια Νεότητα...
όχι για να μείνουμε εσαεί απρόσβλητοι από οτιδήποτε
αλλά ίσως για να μπορούμε ξανά να μιλούμε
να ακροώμεθα
και να εργαζόμαστε την ύπαρξή μας...
σε φιλώ για το εμπνευσμένο σου σχόλιο...
Δημοσίευση σχολίου