ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ

Πρώτη ως Εβδόμη

Πρώτη θα καταναλίσκεται

η Δύναμη

γεννημένη από αιώνων στοχασμούς

και δακρυσμένη

βουβά θα περιμένει

το Απροσδόκητο

κάπως σαν το τελευταίο σου φιλί

κείνο το βράδυ που μου είπες

"να προσέχεις"

κι ύστερα χωρίσαμε...

Δεύτερη θα εκπυρώνεται

η Αμετροέπεια

όχι πως ποτέ στάθηκε μάνα άστοργη

όλων εκείνων των πόθων που χρεώθηκε

μα από παιδί κλονίζομαι σαν έρχομαι

του χρόνου ερωμένος κι όχι εραστής

και αδικαίωτος αρνούμαι να σε εγκαταλείψω

σε μια λήθη

που θα είναι μεγαλύτερη από σένα...

Τρίτη θα αποδομείται

η Ισορροπία

και θα βουλιάζει σε μια σήψη

σχεδόν ονειρική

αφού σε μια λίμνη ασέβειας

μέσα μου απλώθηκε

τώρα με ορθώνει ανδρείο

και νεκρό συνάμα

σε βαρβάρων ιαχές...

Τέταρτη θα συντρίβεται

η Νύχτα

και όχι αδικαιολόγητα

τα αρχαία της γράμματα θα ξεθωριάζουν

εμπρός σε μια νέα Νύχτα

που θα την σκεπάσει

με λογισμούς βαλπούργειους και βάσανους

το εφιαλτικό της είδωλο

σε κάποιο Αύριο που άργησε τόσο να'ρθει...

Πέμπτος θα κομματιάζεται

ο Χρόνος

και συ μαζί του πρώτη του σύμμαχος

και στο κρεβάτι του αγοραία Αφροδίτη

μυστικά

θα εκπορνεύεις όλες σου τις υποσχέσεις

κι όλα σου τα "σ'αγαπώ"

θα επινοείς απ'την αρχή για κάποιον άλλο...

Έκτη θα διακορεύεται

ξανά και ξανά

η Μοναξιά

που ακούραστα με συντροφεύει

αιώνες τώρα...

Έβδομη θα ξοδεύεται

η Ποίηση

και θα χρειάζεται εικόνες

και λέξεις

και ανάσες φλογισμένες

και ιερά κειμήλια

ψέματα και αλήθειες

και "πάντοτε" και "τώρα"

και ήλιους ματωμένους

κι έρωτες και οσμές και δάκρυα

και το άπειρο στα υγρά σου μάτια

κείνο το βράδυ

καθώς τρεμόπαιζαν οι συλλαβές

"να προσέχεις"

κι ύστερα χωρίσαμε...

21/12/99