Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009




Απέναντι

Μια σπουδαία ευκαιρία

να περάσουμε το ποτάμι

να πάμε απέναντι

απέναντι είναι όλα αυτά που ονειρευτήκαμε

απέναντι είναι όλα εκείνα που φανταστήκαμε

να περάσουμε τούτο το ποτάμι

το ποτάμι της θλίψης

το ποτάμι της ανάγκης

Μια μεγάλη ευκαιρία

να δούμε επιτέλους τον εαυτό μας

πώς είναι ολόκληρος

πώς είναι ακέραιος

πώς είναι «πραγματικά» ο εαυτός μας

όχι τούτος ο μικρόσωμος που μας φορτώσανε

όχι τούτος ο αναιμικός που κουβαλάμε

μα ο άλλος, ο αληθινός

ο ηρωικός εαυτός μας

απέναντι

στην απέναντι όχθη

Μια σπουδαία ευκαιρία

να γιορτάσουμε την υπέρβασή μας

επιτέλους δικαιώθηκε η ζωή μας

και περιεχόμενο έχει

αυτό που πάντα πιστεύαμε

μονάχα ένα εμπόδιο έχει απομείνει

τούτο το στενό ποτάμι να διαβούμε

δέκα, είκοσι, σαράντα βήματα

να γίνουμε ό,τι ήταν να γίνουμε

να ορθώσουμε το ανάστημά μας

μονάχα λίγα βήματα

εκατό, διακόσια, χίλια τόσα

Μια τελευταία ευκαιρία

πριν ο καιρός μας τελειώσει

στην απέναντι όχθη

ένας άλλος κόσμος

ένας άλλος εαυτός

όχι αυτός εδώ που χρόνια και αιώνες

σαν αλυσίδα σέρνουμε μαζί μας

όχι αυτή η άθλια, φτωχή σκιά

η σκοτεινιά του είναι μας

ένας άλλος άνθρωπος

ένας άλλος εαυτός

ναι, ένας άλλος

ολόφωτος, αθάνατος εαυτός!

απέναντι

στην απέναντι όχθη

07/03/2006

2 σχόλια:

goofyMAGOUFH είπε...

Μέσα από τον έρωτα δικαιώνεται η ύπαρξή μας!
Κι αν αυτό δεν είναι θαύμα...
είναι θαυμάσιο!

Νimertis είπε...

αν και βέβαια ο πυρήν του ποιήματος είναι διαφορετικός...