ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ

"...Κοίταξε γύρω σου Κλαρκ. Βλέπεις το βουνό και τους λόφους, τον έναν ύστερα από τον άλλο, σαν κύματα της θάλασσας, το ένα πίσω από το άλλο. Βλέπεις τα δάση και τους δεντρόκηπους, τα χωράφια με το ώριμο καλαμπόκι και τα λιβάδια, που φτάνουν ως τους καλαμιώνες κοντά στο ποτάμι. Με βλέπεις να στέκομαι εδώ πλάι σου και ακούς τη φωνή μου. Σου λέω όμως πως όλα αυτά τα πράγματα -ναι, από εκείνο εκεί το αστέρι, που μόλις τώρα δα έλαμψε στον ουρανό, μέχρι το στέρεο έδαφος που βρίσκεται κάτω απ’τα πόδια μας- λέω, πως όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά όνειρα και σκιές, οι σκιές που κρύβουν από τα μάτια μας τον πραγματικό κόσμο. Υπάρχει ο πραγματικός κόσμος, μα είναι πέρα από τα μαγικά χαλιά των παραμυθιών και από τα πεζά όνειρα μιας σταδιοδρομίας, είναι πέρα από όλα αυτά και είναι σαν να βρίσκεται πίσω από ένα πέπλο. Δεν ξέρω αν ποτέ μια οποιαδήποτε ανθρώπινη ύπαρξη σήκωσε αυτό το πέπλο, μα ξέρω με βεβαιότητα, φίλε μου Κλαρκ, πως αυτή τη νύχτα εσύ κι εγώ θα το δούμε να σηκώνεται μπροστά μας. Μπορεί να νομίζεις όλο αυτό το παράξενο πράγμα ανοησία, μπορεί να είναι παράδοξο, μα είναι αληθινό και οι αρχαίοι ήξεραν τι σημαίνει το σήκωμα του πέπλου. Το ονόμασαν 'η Θέα του Μεγάλου Θεού Πάνα'..."

  

Άρθουρ Μάχεν

('Ο Μέγας Θεός Παν')