ΑΡΠΑΓΕΣ
Άρπαγες
φονιάδες σιωπηλοί
σύμβολα που ακόμα καίνε
αιώνες που ματωμένοι σέρνονται
όπως τα πληγιασμένα πόδια
ορφανών παιδιών
Άρπαγες
ληστές εσταυρωμένοι
βασιλιάδες πατροκτόνοι
και μοιχοί αυτοκράτορες
λάβαρα που κυματίζουν έρημα
όπως οι γενναίες ψυχές
φυλακισμένων ασκητών
Άρπαγες
θνητοί θεοί
κι ανάξιοι ρασοφόροι
στου Γολγοθά το πανίερο αίμα
έσκυψαν να πιούν
οι Πρίγκιπες της Αδειοσύνης
και δίπλα στο Πανάγιο Τάφο
έχτισαν ένα ναό
αφιερωμένο στο Τίποτε…
...Ο χρόνος ψέμα
απ’το χρόνο δανείζεται
κι ο πόνος αίμα
απ’το πόνο ποτίζεται
φλογερά φιλιά
από άσαρκα χείλη
στο απόγειο της μάχης
στης ζωής σου το δείλι
Ο φόβος σπέρμα
απ’το φόβο δανείζεται
κι ο θάνατος σκοτάδι
απ’τη ψυχή σου στολίζεται…
Ο φθόνος βλέμμα
απ’τη Στύγα δανείζεται
κι ο τρόμος αίμα
απ’το τρόμο ποτίζεται
Άρπυιες νύχτες
συλλέγουν σάρκες
κραυγές αντάρτες
θανατοδείχτες
Όλα τελειώνουν
τούτες οι ώρες
σαν φίδια ζώνουν
άρρωστο αίμα
σεντόνια θάνατοι
το μαύρο σπέρμα
Άρπαγες ήλιοι
νοσηροί και πόρνοι
της ζωής σου έδυσε
το πρωτονεύμα
εκπορνεύτηκες
στον Χιλιονόματο δόθηκες
πρόστυχο γεύμα…
...Ένοχος ο ουρανός
και η σελήνη θριαμβεύει πάλι
πως επιτρέπεις Ασημένιε Χορευτή
να διακορεύουν τα παιδιά σου;
πως αντέχεις Μέλαινα Κυρά
που βλέπεις να ανασκολοπίζουν
τα ακριβά σου τέκνα;
Έχει δύσει τούτος ο κόσμος
και αρνείται να πενθήσει ο χρόνος
φύλαξε όμως τις παλιές μοναξιές σου
κράτησε την οργή, το θυμό σου,
ένα σύμπαν καινούργιο χτίζεται τώρα
και χρειάζεσαι θύελλες στο βλέμμα σου
για ν’αντέξεις το τρόμο
και χρειάζεσαι όλη την αγάπη σου
για ν’αντέξεις το άδειο
ένα σύμπαν ολοκαίνουργιο
ετοιμάζεται τώρα
διάλεξε με ποιον θα κατοικήσεις
στη φωλιά των νεκρών προσευχών
με τη φωτιά Προμηθέας σε αφιλόξενη κλίνη
με το χώμα σάβανο, γενέθλια γη
ή με το όνειρο αντάρτη
φωτοδότη αστέρα
και πολεμιστή…
[απόσπασμα από 'ΤΟ ΑΝΑΓΛΥΦΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ', 2006]
9 σχόλια:
άρπαγες
που κλέβουν όνειρα
κρυφές επιθυμιές
ζωές...
μα τι γίνεται σαν οι άρπαγες είμαστε εμείς;
την καλημέρα μου
"..Ο χρόνος ψέμα
απ’το χρόνο δανείζεται
κι ο πόνος αίμα
απ’το πόνο ποτίζεται.."
Πολύ Δυνατό!
μα, εμείς είμαστε οι Αρπαγες Νέλλυ... τη καλημέρα μου...
Ρεγγίνα σε καλωσορίζω στο Μαύρο Ρόδο...
Να προτιμήσουμε με το όνειρο ενός αντάρτη που δεν βλέπει ορίζοντες και είναι πολεμιστής...
Να εξαλείψουμε και να εξαγνίσουμε τους άρπαγες!
Ο φόβος κραταιώνει την ύπαρξη του και εγκαθιδρύεται στο μυαλό μας από τον φόβο για το τι θα γίνει αύριο...
Η ζωή είναι το παρών όμως!
Την καλημέρα μου και καλό Σαββατοκύριακο:-)
...
με τη φωτιά του Προμηθέως
στο όνειρο του αντάρτη
που παίρνει τα βουνά
ν' ανατείλει Κόσμο
με φλογερά φιλιά
από σαρκώδη χείλη
που πόθησα
να λατρεύω τον άχρονο
με του γενναίου το πάθος
συντρίβοντας τον άρπαγα
ελευθερώνοντας τον φυλακισμένο μου...
Νημερτή,
δοξάρι είσαι στις χορδές μου
κι αέρας στο μυαλό...
Την αγάπη μου να φυλάς
στην καρδιά σου
Το άγγιγμα στις χούφτες σου..
Σε φιλώ
""""Άρπαγες
θνητοί θεοί
κι ανάξιοι ρασοφόροι
στου Γολγοθά το πανίερο αίμα
έσκυψαν να πιούν
οι Πρίγκιπες της Αδειοσύνης
και δίπλα στο Πανάγιο Τάφο
έχτισαν ένα ναό
αφιερωμένο στο Τίποτε…"""""
Αχ φιλε Νημερτη ποσο δικιο εχεις ....
απο μικρος μεγαλωσα με διδαγματα εκλλησιαστικα
τωρα τα εχω αναιρεση ...
καταλαβα πως μονο κακο κανουν ....
ακου εκει δουλοι του θεου ....
ακου εκει να λεει ο αναξιος ρασοφωρος ....
Τα παθη της ψυχης και του σωματος ....
απο μεσα μου γελουσα ......
και ας φωραο σταυρο
δεν ειναι χριστιανικο συβολο
να σαι καλα
"""""""Έχει δύσει τούτος ο κόσμος
και αρνείται να πενθήσει ο χρόνος
φύλαξε όμως τις παλιές μοναξιές σου
κράτησε την οργή, το θυμό σου,
ένα σύμπαν καινούργιο χτίζεται τώρα
και χρειάζεσαι θύελλες στο βλέμμα σου
για ν’αντέξεις το τρόμο
και χρειάζεσαι όλη την αγάπη σου
για ν’αντέξεις το άδειο
ένα σύμπαν ολοκαίνουργιο
ετοιμάζεται τώρα
διάλεξε με ποιον θα κατοικήσεις
στη φωλιά των νεκρών προσευχών
με τη φωτιά Προμηθέας σε αφιλόξενη κλίνη
με το χώμα σάβανο, γενέθλια γη
ή με το όνειρο αντάρτη
φωτοδότη αστέρα
και πολεμιστή…""""""
ΑΧ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ
ΕΓΩ ΔΙΑΛΕΓΩ ΤΩΝ ΦΩΤΟΔΟΤΗ ΑΣΤΕΡΑ ΑΝΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ .....
ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ
Ναι Νικόλα Κ., η ζωή είναι το παρόν αλλά και το 'παρών'... πολύ σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου...
Δημήτρη, δεν στο κρύβω πως από όσα μου γράφεις, από όσα διαβάζω στο ιστολόγιό σου και όσα αισθάνομαι βλέπω σε σένα έναν συνοδοιπόρο, έναν πνευματικό αδελφό... είναι πολύ όμορφο να συναντάς ανθρώπους που είναι ήδη στο μονοπάτι αλλά δεν τους ήξερες... και πως θα μπορούσε βέβαια... δεν είναι και λίγοι...
έχεις την Κυριακάτικη καλημέρα μου και την αγάπη μου!
Πυρφόρα μου αγαπημένη, φίλη μου ξεχωριστή και Ποιήτρια μοναδική... ναι, την αγάπη σου φυλώ στη καρδιά μου... σ'ευχαριστώ για το Πυρ και την Αλήθεια σου!!!
Δημοσίευση σχολίου