Έλα
σαν πρωτόγονο δάσος
να θεριέψεις πάνω μου
οι ρίζες σου να χωθούν στα σωθικά μου
τα κλαδιά σου, χέρια ερωτικά
να με τυλίξουν
τα άνθη σου να με σκεπάσουν
με τους καρπούς σου
να μην γεράσω ποτέ
έλα
σαν πυρωμένος πολεμιστής
στο άγριο σκοτάδι να λάμψεις
σαν Προμηθέας - Εωσφόρος
να με κάψεις
ούτε στάχτες, ούτε αναμνήσεις
στο μαχαίρι του χρόνου
δεν ακροβατεί κανείς
έλα
σαν έρωτας
σε όλα μου
τα φανερά και τ’απόκρυφα
να κατοικήσεις
τις αθέατες πλευρές μου
να φωτίσεις
να με ενώσεις
έλα
σαν αγάπη να με ολοκληρώσεις
σαν πύρινος άνεμος
ζωή ν’ απλώσεις
να με αλώσεις
έλα
σα θάνατος
να με φιλήσεις με τα μαβιά σου χείλη
στο δικό σου αιώνιο να με στερεώσεις
να μ’ ελευθερώσεις…
4 σχόλια:
Ερωτικό σκοτάδι οι λέξεις αυτές.
Δύναμη νυχτερινού πάθους.
http://www.youtube.com/watch?v=p-w6tYRo6Pk
Καλημερα :)
καλημέρα Μαρία... πολύ όμορφα το όρισες σαν 'δύναμη νυχτερινού πάθους'... τούτη η επαφή μας μέσω σχολιασμών μου έχει δώσει πολλά... να σαι καλά... [από τα αγαπημένα κομμάτια αυτό του Μαχαιρίτσα]
φύλλα δάφνης μασώ
στους χρησμούς μου κυρίαρχο το όνομα σου
ερωτώντας
έρωτας
ταξίδι ερωτικό ο λόγος σου
μια όμορφη μέρα να 'χεις
Έλα...
Απεριόριστη δύναμη
σε μια τόση δα λέξη!
Δημοσίευση σχολίου