κακόηθες μελάνωμα
πάνω στο σώμα μου
ακόμα τα σημάδια σου
αν χαρακώθηκα, κάποτε
να ξέρεις
ήταν για να μην σε φιλοξενώ
σαν κακόηθες μελάνωμα…
όρθιο στο βλέμμα μου
το ανάστημά σου
αν μπήκα στο κόσμο του Οιδίποδα
ήταν
για να πάψω να σε βλέπω…
ελεεινός, χαμερπής και ανισόρροπος
αν ήρθα πίσω
να το ξέρεις
είναι γιατί δεν το άντεξα
άλλο ‘απολυτρωμένος’…
αφρίζοντας ξεδιάντροπα
στο αίμα μου
το τελευταίο φιλί σου
αν το άπλωσα στο στερέωμα
κάποτε
ήταν για να μην σπάσουν οι φλέβες μου…
κυνηγημένος, μισακός, σακάτης
αν ξαναχτύπησα τη πόρτα σου
ήταν
να ξέρεις
γιατί δεν έχω άλλο πια
εγώ
να με ανέχεται…
ιούνιος 09
10 σχόλια:
Να σε καλημερίσω στάθηκα...
αλλά μάλλον θα σε συγχαρώ για...
την "υπέροχη" θέα που έχεις
μέσα από τον αλεξίσφαιρο, γυάλινο τάφο σου.
πω πω σχόλιο... σε προσκυνώ...
Μα αν σε "χαλάει" ο Καρυωτάκης ή
ο Edgar Allan Poe,
που σίγουρα διαβάζεις,
κόψ' τους να πάνε στα κομμάτια.
μα, έχουν πια ξεπεραστεί όλα αυτά... πριν από χρόνια, ο φόρος τιμής όμως στους αδελφούς μου είναι υποχρέωσή μου...
nimertis, μη χαλιέσαι...
Για την αντίδρασή μου
φταίει, μάλλον,
το ότι σοκαρίστηκα από το κείμενό σου.
Αφήνω τις Καλημέρες μου,
εκείνη που σου στέρησα χθες και τη σημερινή,
όχι ως φόρο τιμής ή υποχρέωση
μα...ως συνοδούς σου!
οκ... να σαι καλά... ευχαριστώ που με διαβάζεις...
Όλη η ευχαρίστηση δική μου...
με τσιγγούνη άνθρωπο μιλάς.
Υ.Γ.: έχω σχολιάσει και αλλού
αλλά δεν το έχεις εντοπίσει ακόμα...χι χι χι!
τι, πως, που...
πως γινεται ξαφνικα ενα κακοηθες μελανωμα τοσο ομορφο....
ΒΑΑΑΑΑΑΑΑΛ! Καλώς ήρθες στο ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ... έχουμε μια φιλόξενη αγκαλιά σε όλους τους καλούς φίλους και όλες τις εξαιρετικές φίλες... να'σαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου