αφηγείται...
το λεπτό σου σώμα
μου αφηγείται
έχεις φιλοξενήσει ήλιο και χώμα
από τα καλοκαίρια σου
στο στήθος
και αρμόζει καλύτερα στη νύχτα
να μου τα προσφέρει
μια στιγμή από Κυριακή
ένα πρόσφορο Σαββάτου
χαμογελώ λοιπόν
όπως μου ζήτησες...
ανεκτικός που στάθηκε ο πόνος
και μου επέτρεψε να σε αγκαλιάσω
πάνω που ξημέρωνε
η πιο μεγάλη Δευτέρα
της ζωής μου...
Νοε 2009
14 σχόλια:
Σαν κατάθεση ψυχής νου και σώματος
Καταπληκτικό ομολογώ
καλό βράδυ
φόρτιση φίλη μου 'ποιώ-ελένη'... ήρεμη αλλά κατανεμημένη σαν ομοιόμορφο φορτίο στη καρδιά μου... ευχαριστώ πολύ για τη ζεστασιά σου...
Νημερτή,
γίνονται πιο σύνθετα τα λόγια σου
όταν χρησιμοποιείς πιο απλές λέξεις,
πιο μεγαλειώδη,
πιο ανατρεπτικά.
Έτσι ξέχειλα από συναίσθημα
διεισδύουν βαθιά μέσα μου,
αγκαλιάζουν τα μήκη και τα πλάτη μου,
με φιλοξενούν!
ΣΕ ευχαριστώ!
Υ.Γ.: συγνώμη για το μελό
αλλά με συγκίνησες.
αγαπημένη μου Γκούφυ... όταν όλο τούτο το πηγαίο ύδωρ βρεί την κατάλληλη στιγμή και το Δέλτα του ανοίγεται μπρος του, το αποτέλεσμα είναι η μεγαλειώδης, ήρεμη αλλά και αυθεντική εκπόρευση της αλήθειας... και τούτες οι απλές λέξεις που αναφέρεις γίνονται το ωραιότερο και καταλληλότερο όχημα για να φτάσει ο ποταμός στον προορισμό του... κι εγώ σε ευχαριστώ... [καιρό είχες να πεις ότι σε συγκίνησε κάτι δικό μου... να σαι καλά]
...μια στιγμή από Κυριακή...
αυτή η στιγμή που σου γράφω,
δική σου με χαμόγελο :)))
για την τρυφερότητα στη σκέψη σου...
καλημέρα
logia σε καλημερίζω κι εγώ... μια θαυμάσια Κυριακή αυτή που δημιουργεί όμορφα συναισθήματα... αυτό που με χαροποιεί περισσότερο είναι πως αισθάνομαι πως έχω αποκτήσει μια καινούργια φίλη... κι αν αυτό δεν είναι... συμβατό με τις ζεστές Κυριακές τι άλλο άραγε είναι; να περνάς όμορφα!!
Μπορώ να σας φανταστώ...
δυο παιδιά νιογέννητα
από τη μήτρα του έρωτα
λουσμένα με το χάδι της αθανασίας!
Υ.Γ.:
ναι το παραδέχομαι,
το ξαναδιάβασα.
Γκούφη είσαι αληθινά μοναδική στο να δίνεις τις πιο εύστοχες εικόνες... με ενάργεια και εικαστική πληρότητα... λες και... συμμετέχεις εσύ στην σκηνή ένα πράγμα! λέμε τώρα! [να σου πω τώρα πόσες φορές διαβάζω και ξαναδιαβάζω εγώ τα δικά σου κείμενα; άσε διότι θα... εκτεθώ!!!]
Το μάτι του μεγάλου αδερφού
ε π α γ ρ υ π ν ά.
.
.
.
Καιρό είχαμε να αναπτύξουμε διάλογο.
Χαίρομαι που έχω την εικόνα σας.
Άλλωστε, είστε υπέροχοι!
Δυο θνητοί θεοί!
Τι πληρέστερο αυτού;
ναι Γκούφη μου... αυτή είναι η αληθινή αλχημική ένωση... το όνειρο του Κρίστιαν Ρόζενκρόιτς, ο μυθικός χυμικός (κι όχι χημικός) γάμος, η επταπλή ένωση των δυο σε ενα... τι πληρέστερο αυτού; ουδέν!!! [ωραίος ο διάλογος μαζί σου]
αναρίγησε η ψυχή από τρυφεράδα στο διαβασμά σου,
στο χαμόγελο που η απουσία δεν έπαψε ...
υπέροχος ο λόγος σου nimertis ... μοναδικά μου αφηγείται...
καλό σου βράδυ
καλησπέρα acer_v... είμαι βέβαιος πως μια τόσο πλούσια και ευαίσθητη ψυχή όπως τη δική σου την αγγίζουν τούτοι οι στίχοι... και είμαι και αισθάνομαι προνομιούχος που σε φιλοξενώ στο ιστολόγιο αυτό καιρό τώρα... σ'ευχαριστώ και σου εύχομαι τα καλύτερα!!
ένα πρόσφορο ευχαριστίας θα σας αφήσω
για ότι μυρώθηκε ο νους μου
έλαμψε από τα δάκτυλα της γραφής σας!
καλό σας μεσημέρι
είναι πολύς καιρός τώρα που ταξιδεύω Ελένη μέσα από τις μυθικές σου 'σελίδες από μελάνι' και ειλικρινά αισθάνομαι εξαιρετική την τιμή της παρουσίας σου στο Μαύρο Ρόδο... σου εύχομαι πάντα έμπνευση και ορμή... να σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου