Τι όμορφες εκείνες οι Κυριακές
και οι γιορτές
μεγάλες και άσπρες πάντα
και ακριβές
μεγάλες και λευκές
ακόμα λίγη απ’τη γεύση τους μένει
ακόμα
δεν ξεθώριασε τίποτε
ακόμα
δεν έδυσε ο σάρκινος ήλιος
τα βήματα
ακούγονται
στο διάδρομο τις νύχτες
στη σκάλα
στο κατώφλι
ακούγονται…
ακόμα
δεν συρρικνώθηκε ο εαυτός μου τόσο
που να μην σε περιέχει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου