28 του μηνός Δαισίου
Μην
σταθείς
στην
άκρη αυτού του μαύρου αιγιαλού
μη
σταθείς!
Η
θάλασσα τούτη σου επιτίθεται
ορμάει
σαν θηρευτής και σε αφομοιώνει
έρχεται
καταπάνω σου
κείνος
ο ανατολίτης με το αδέσμευτο βλέμμα
όπως
στους εφιάλτες σου
και
το αρχαίο θα σε καταπιεί
όπως
εσύ το διαφέντεψες να πράττει
από
τις μέρες σου κι έπειτα
Μείνε λοιπόν
από
την άκρη του μολυσμένου αυτού νερού
μακριά!
πριν
ξοδευτεί ολότελα
ο
άνεμος που σε ωθούσε ως ετούτα τα μέρη
ως
τα ακροσύνορα του είναι σου
πρόσεξε
Ηρακλείδη!
και
στην άκρη του αιγιαλού
να
μην σταθείς!
Μείνε πιο πίσω
ν’απολαύσεις
την χρυσή άμμο
κάτω
απ’τα γυμνά βασιλικά σου πέλματα
Μείνε
πιο πίσω
να
ονειρευτείς
την
φουσκοθαλασσιά να παρασέρνει ό,τι απέμεινε
απ’τον
αρχαίο κόσμο
Μείνε πιο πίσω
να
μοιραστείς ένα ακέραιο σύμπαν
με
τις ιαχές των αδελφών σου
και
τους ολοφυρμούς των σκλάβων σου
Μείνε πιο πίσω!
Να
ικανωθεί ο αετός του Ολύμπου
τα
ζύγια του δικού σου μύθου να σταθμίσει
πριν
το μυαλό του αιώνιου
ρουφήξει
απ’τα μάτια σου
και
το μπολιάσει στους αγρούς του κόσμου
Και δες!
η
σκιά σου ανασαίνει!
Κάποτε
του αλόγου έστρεψες το βλέμμα
ολόισα
στον έλληνα ήλιο
κι
απόψε
αληθινά
στο λέω
θα’πρεπε
να φοβάσαι
έτσι
όπως στον πέρση ήλιο
της
Βαβυλώνας ανασαίνει
τη
δική σου τη σκιά!
Δεκ2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου