ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ

Ιερότητα…

Κοίταξέ τους!

Τι κάνουν;

αναρωτιέσαι…

χτίζουν

και γκρεμίζουν…

με τα στήθια τους

με τα μάτια τους

με τις λέξεις

και με τις σιωπές τους!

Κλέψε το ρυθμό τους

μην τον ακούς μονάχα

νιώσε τον!

πόση φροντίδα έχει τούτος ο ρυθμός!

δεν θα τον συναντήσεις

παρά μονάχα

στη μουσική των πλανητών

στο βροντερό σφυροκόπημα της ζωής

μέσα στις αρτηρίες

στην ανάσα όσων αληθινά

ερωτεύτηκαν

στην αλήτικη διάθεση του μαΐστρου

όταν σε αλλοπαίρνει στο πέλαγος…

Κοίταξέ τους!

Αιώνες τώρα

χτίζουν

και γκρεμίζουν

αιχμαλώτισε τούτο το ρυθμό

στο λέω αληθινά

πουθενά δεν θα τον ανταμώσεις…

Έχεις γευτεί την πρωινή δροσιά

ενός καινούργιου κόσμου;

έχεις γείρει το κεφάλι σου

στο στήθος της

πλήρης που αφήνεται

μετά τον έρωτά σας;

έχεις χαθεί στο βλέμμα ενός παιδιού

όταν σου εμπιστεύεται 

όλη την ύπαρξή του;

Κοίταξέ τους!

μην στέκεσαι στη κίνηση

μην δραπετεύεις απ’ τον ιδρώτα του μόχθου

την ιερότητα πλύσου!

την ιερότητα

καθώς ο θάνατος γίνεται ζωή

και άγια

πληγωμένα χέρια

της αθανασίας!

 Jaroslav Hrbal
 Working hands