ΜΑΥΡΟ ΡΟΔΟ

Γαρμπίλι

Με πυρετούς

τανάλιες κόκκινες
που έσφιγγαν λαιμούς
ιδρώτες λευκό γαρμπίλι
στο μέτωπο
υποδεχόταν ο λεπρός την αγιοσύνη
της κάθε μέρας
και ο έγκλειστος σακάτης
πόρνος
την κουρασμένη βλασφημία
της κάθε νύχτας

μετά το Ένα

μετά το φως
μετά το άοδμο
αίμα
ο άνθρωπος χλομός
ο άνθρωπος όρθιος
ο άνθρωπος
υβός

ανασαίνοντας το χτες

εισπνέοντας θάνατο
μνήμες
καταβροχθίζοντας

με θόρυβο

με θόρυβο
με θόρυβο

σαρκώνεται
θνητός κι όμως
τον αθάνατο καμώνεται

θάνατο εισπνέοντας
ζωή εκ-πνέει