Να πάρεις όλο το πρόστυχο φως από τα μάτια
Να το πλύνεις στο πυρ που ξεμπροστιάζει το αίμα
Να το κρατήσεις αλώβητο απ’το πένθιμο σέλας
Να το γευτείς… ολόκληρο…
Κι ύστερα αν το αντέχεις
Να περάσεις απ’το εδάφιο πνεύμα
Στον μετάρσιο χιτώνα
Κι απ’το λυπρό του κόσμου δέρμα
Στο άπεφθο των αιώνων βλέμμα…
Να το σηκώσεις
αν μπορείς
το σώμα σου…
Από τη μέρα Εκείνη
δεν επέστρεςψες ακόμη…
[για τον αδελφό μου…]
The Bird 02
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου